توضیحاتی در مورد cpu

  اجازه بدهید تا به جای واژه ریزپردازنده از واژه بازاری آن ، یعنی سی پی یو استفاده کنم. اولین قطعه ای که میخواهم راجع به آن صحبت کنم سی پی یو است و علت آن این است که تقریباً سی پی یو است که مشخص کننده سطح کلی رایانه شماست و به عنوان مغز رایانه شما نقش مهمی را ایفا میکند. خیلی وقتها شنیده اید که میگویند سرعت رایانه ما 800 است و یا 1900 است و یا می پرسند که سرعت رایانه شما چقدر است ؟ البته هیچگاه یک رایانه را نمیتوان با یک عدد به نام سرعت سنجید ولی در واقع این عدد سرعت ساعت سی پی یو شما میباشد که تاثیر زیادی در عملکرد رایانه شما دارد.

 

سی پی یو که یک قطعه کاملاً الکترونیکی است در واقع مغز رایانه شماست و آنجایی استکه تمام محاسبات در آن انجام میشود . به علت فن آوری بسیار بالا در ساخت آن تنها چند کمپانی بزرگ میتوانند آنرا تولید کنند که برای رایانه های شخصی این تعداد در واقع دو کمپانی میباشد.  تقریباً تمام سی پی یوهای رایانه های شخصی جهان را این دو شرکت تولید میکنند و این دو شرکت رقابت فشرده ای را با هم دارند. شرکت اول اینتنل Intel و شرکت دوم ای ام دی ( A.M.D ( Advanced Micro Devices  . تا چند سال قبل بیش از %90 سی پی یوهای جهان را اینتل تولید میکرد و سی پی یوهای ای ام دی در مقایسه با سی پی یوهای اینتل ضعیف عمل میکردند اما بعد از سال 2000 میلادی این اختلاف از میان رفت و سی پی یوهای دو شرکت رقابت فشرده ای را با هم شروع کردند.

 

هر سی پی یو شامل ویژگیهایی استکه این ویژگیها نوع سی پی یو شما را مشخص میکند. شرکت سازنده ، سرعت ساعت درونی Internal Clock Speed که به سرعت مشهور است ، فرکانس کاری آن که به آن سرعت باس یا سرعت انتقال داده نیز گفته میشود Bus Speed ، نسبت سی پی یو یا نسبت ساعت که عبارت است از سرعت باس / سرعت ساعت  ratio = clock speed / bus speed . با داشتن سرعت ساعت و سرعت باس ، نسبت سی پی یو بدست میاید .ویژگی دیگر میزان حافظه موقت درونی یا کش cash می باشد .حال به شرح این ویژگیها میپردازم.

 

 

 

الف) سرعت ساعت - واحد سنجش آن MHZ - Mega Hertz - مگا هرتز و یا GHZ گیگا هرتز می باشد. هر مگاهرتز یک ملیون هرتز و هر گیگا هرتز یک ملیارد هرتز می باشد.این تقریباً بدان معنی است که یک سی پی یو با سرعت یک گیگاهرتز قادر است یک ملیارد دستورالعمل واحد را انجام دهد. هر دستورالعمل واحد کوچکترین عملیاتی استکه سی پی یو میتواند انجام دهد. سرعت سی پی یو های امروزی بین 800MHZ تا 3GHZ می باشد.

 

 

ب ) سرعت باس - واحد آن MHZ می باشد , سرعت یا فرکانسی استکه سی پی یو از ان برای ارتباط میان اجزای خود و دنیای خارج استفاده میکند. این سرعت نقش بسزایی در عملکرد رایانه دارد. در قسمتهای بعد در مبحث Overclocking میگویم که با افزایش این سرعت است که سی پی یو overclock میــــــشود.

 

 ج ) نسبت سی پی یو - که با ضرب آن در سرعت باس ، سرعت ساعت بدست می اید. توجه داشته باشید که برای یک سی پی یو دو عدد سرعت باس و نسبت سی پی یو مشخص می باشد و از روی این دو سرعت ساعت محاسبه می شود. این نسبت چیزی مثل 5 ، 5.5 ، 6 ، 6.5 ، ... ، 18 ،.. میباشد.

 

 

د ) حافظه موقت یا کش - نکته ای که وجود دارد این استکه سرعت کاری سی پی یو خیلی بیشتر از دیگر قطعات رایانه میباشد . حال اگر سی پی یو بخواهد مستقیم با حافظه و یا سخت دیسک در ارتباط باشد چون سرعت آنها پایین است ، سرعت سی پی یو نیز پایین می اید و عملکرد رایانه پایین می اید . برای حل این مشکل نوعی از حافظه وجود دارد که به کش مشهور است و بسیار سریعتر از حافظه معمولی عمل میکند ، چیزی بیش از 1000 برابر سریعتر . اما چون ساخت آن هزینه بر است فقط مقدار کمی از آن درون سی پی یو جاسازی می شود و حافظه سیستم را نمی توان از کش ساخت .

 

 

 

انواع کش

 

 کش خود دو نوع کلی دارد یکی کش اولیه level 1 و یکی کش ثانویه level 2  ، که ذکر جزییات ان در این مطلب ضروری نیست. واحد شمارش این حافظه کیلو بایت می باشد.چیزی مثل 128kb ، 256 kb ، 512 kb و یا 1024kb = 1 mb مقدار کش تاثیر زیادی در عملکرد رایانه دارد .آنجا که گفتم رایانه را نمی توان فقط با یک سرعت سنجید یکی از دلایلش همین بود . در واقع در دنیای رایانه یک سی پی یو با سرعت  350mhz و 512kb کش مسلماً از یک سی پی یو با سرعت 500mhz و 128kb کش ، قوی تر و گرانتر است. حال دوباره برمیگردیم به بحث کمپانیها . حتماً شما نام پنتیوم را شنیده اید و واژه های پنتیوم1 ، پنتیوم 2، پنتیوم 3 و پنتیوم 4 برای شما آشناست . اگر یک نگاه تاریخی به ساخت سی پی یو بیندازیم می بینیم شرکت اینتل در دهه قبل و دو دهه قبل سی پی یو های خود را با این نامها ساخته است  4044 ، 8086 ، 8088 ، 80286 ، 80386 و 80486 . البته مدلهای دیگری نیز ساخته شدند اما این مدلها مشهورتر هستند. هر سی پی یو را که اینتل می ساخت شرکت ای ام دی نیز شبیه آنرا می ساخت و روانه بازار میکرد . اینکار باعث شکایت اینتل از ای ام دی بابت استفاده از نام مشابه شد ولی شکایت پذیرفته نشد زیرا 8086 یا 80386 نمی توانست نام اختصاصی برای یک کالا باشد . به همین دلیل اینتل در نسل بعدی تراشه های خود یعنی 80586 آنرا پنتیوم نامید . واژه پنتا در زبان یونانی به معنای پنج می باشد. به همین منوال سی پی یوهای پنتیوم 2 ، پنتیوم 3 ، پنتیوم 4 و سلرون ساخته  شد و ای ام دی نیز سی پی یوهای K6 - K7 و سپس Duron دوران و Athlon اتلون و Athlon XP اتلون ایکس پی را روانه بازار کرد.

 

 

هر رده از سی پی یو با رده قبلی خود اختلافات زیادی از لحاظ قابلیتها و تعداد ترانزیستورها دارد و هر رده شامل چندین سی پی یو با سرعت باس مشخص مثل  133 و یا 400 و نسبت سی پی یو متفاوت میباشد. البته بعضی وقتها ممکن است یک رده شامل دو یا سه سرعت باس باشد.در ادامه نکات زیادی وجود دارد که باید به آنها اشاره کنم . شرکت اینتل همواره طیف وسیعی از سی پی یوها را تولید میکند . بعد از پنتیوم 1 ، اینتل همواره سی پی یوهای خود را با دو یا سه مقدار متفاوت از کش تولید میکند. اینتل سی پی یوهایی با 128kb کش را سلرون Celeron نامید . توجه کنید سلرونها خود رده متفاوتی از سی پی یو میباشند اما سی پی یوهای پنتیوم 2 ، پنتیوم 3 و پنتیوم 4 همگی 256kb و یا 512kb کش دارند اگر از نوع 256 باشند معمولا به آنها نیمه کش یا هالف کش Half Cash می گویند و اگر از نوع 512 باشد به آن فول کش Full Cash به معنای کش کامل، می گویند.البته اینها برای اینتل بود . ای ام دی نیز در حال حاظر دو رده متفاوتی از سی پی یو را تولید میکند . پردازنده های دوران که در رقابت با سلرون تولید میشوند و 192kb  کش دارند و پردازنده های اتلون ایکس پی که در رقابت با پنتیوم 4 ساخته میشوند و دارای  384 کیلو بایت کش میباشند ( 128kb کش اولیه و 256kb کش ثانویه ) نکته دیگری که وجود دارد این استکه به علت اختلاف در معماری پردازنده های اینتل و ای ام دی ، ای ام دی مشاهده کرد که پردازنده هایی که با سرعت مثلاً 1700 تولید کرده از پردازنده 1700 اینتل خیلی قویتر عمل میکند .

 

    لذا در سی پی یوهای اتلون ایکس پی خود معیار نامگذاری را معادل آن در اینتل قرار داد. حال سی پی یوهای ای ام دی در بازار با نامهای به صورت  +athlon xp 1700  و یا +athlon xp 3000 موجودند . این بدان معنی استکه این پردازنده معادل پنتیوم 4 1700mhz و یا پنتیوم 4  3ghz می باشند . اما این سرعت نسبی آنها است و سرعت واقعی آنها کمتر از این میباشد..مثلاً اتلون ایکس پی 1700 سرعتی معادل 1466mhz دارد و اتلون ایکس پی 1800 سرعتی معادل 1533mhz دارد ( سرعت  باس سی پی یو های اتلون ایکس پی 133mhz میباشد ولی به علت فن آوری FSB معادل 266mhz عمل میکند ) یعنی سرعت واقعی هر پردازنده 66mhz از مدل قبلی خود بیشتر است ولی معادل اینتل آن 100 واحد بیشتر است.

 

 

 

واحد پردازش مرکزی (CPU)

 

کامپیوترهای شخصی آی‌بی‌ام و سیستمهای سازگار با آن از پردازنده 8088 که توسط شرکت اینتل (Intel) ساخته شده است. این مدار مجتمع بیش از 200 دستورالعمل را اجرا می‌کند. ریزپردازنده 8086 نیز همان دستورالعملهای 8088 را اجرامی‌کند. و ریزپردازنده‌های قوی‌تری مثل 80286 و 80386 که علاوه‌بر تمام دستورالعملهای 8088 دستورالعملهای دیگری را هم اجرا می‌کنند. برای نمونه دیدی از ساختار 8088 را بیان می‌کنیم.

 

تراشه 8088 دارای چهارده ثبات می‌باشد که هرکدام یک محل ذخیره‌سازی داخلی بوده و می‌تواند یک کلمه 16 بیتی را نگه‌دارد. دستورالعملها معمولا داده‌ها را بین این ثباتها و حافظه اصلی انتقال داده و یا عملیاتی را روی داده‌های ذخیره شده در ثباتها یا حافظه انجام می‌دهند. تمام این ثباتها دارای نام می‌باشند. بسیاری از اینها دارای اهداف ویژه‌ای می‌باشند. مانند ثباتهای AX , BX , CX , DX را ثباتهای داده‌ای یا ثباتهای همگانی می‌گویند و هر کدام دارای اهداف ویژه‌ای می‌باشد.

 

 

 

پنتیوم ، نسل پنجم پردازنده های شرکت اینتل دارد به آرامی به پایان خود نزدیک می شود. پنتیوم که در سال 1993 پس از پردازنده های 486 به بازار معرفی شد در ابتدا قرار بود 586 نام بگیرد ولی به دلیل اینکه از نظر حقوقی ثبت اعداد به عنوان نام تجاری ممکن نیست و اینتل نمیخواست رقبا بتوانند نام گذاری مشابهی برای محصولات خود داشته باشند نام آن را به پنتیوم تغییر داد. ( که این کار موجب شد رقیب بزرگ اینتل یعنی ای.ام.دی نام محصولات خود را به K5,K6 و Athlon تغییر دهد). مهم ترین تغییرات پنتیوم نسبت به 486 شامل معماری ابر اسکالار -Superscalar - ( که به پردازنده اجازه می دهد در یک چرخه بیش از یک دستور العمل را اجرا کند) ، باند 64 بیتی اطلاعات و مجموعه دستور العمل های MMX بود. پنتیوم عملا سالهاست که تنها پردازنده CISC مطرح جهان است و این در حالی است که تمامی رقبای آن یعنی Sparc, Mips,Alpha,PowerPC از معماری مدرن تر RISC استفاده می کنند. البته پنتیوم های مدرن نیز در هسته اصلی خود دستور العمل ها را از سیسک به ریسک تبدیل می کنند. پنتیوم نقطه ضعف های دیگری نیز نسبت به رقبای خود دارد که از جمله میتوان مصرف بالا، تولید حرارت زیاد، استفاده از دستورالعمل های 32 بیتی (رقبا همگی 64 بیتی هستند)و نیاز به فرکانس بالا برای رقابت با سایر پردازنده های هم نسل خود را نام برد.

 

در واقع این که پنتیوم به سرعت به پایان زندگی خود نزدیک می شود کاملا قابل پیشبینی بود. در واقع سالهاست که اینتل پردازنده های مدرن 64 بیتی خود به نام ایتانیوم را به عنوان جایگزین پنتیوم و برادر پرقدرت تر آن یعنی -Xeon- به مشتریان پیشنهاد می کند. پس این سوال به ذهن میرسد که خوب پس حالا که مردم به زودی پنتیوم های خود را به ایتانیوم ارتقا خواهند داد و همه چیز به خوبی تمام خواهد شد چه جای نگرانی است و چرا باید این مطلب را بخوانیم؟

 

پاسخ خیلی ساده است: اگر به اطراف خود نگاه کنید هیچ اثری از پردازنده های ایتانیوم نمی بینید. در واقع فروش ایتانیوم مانند قدرت محاسباتی و بازده آن بسیار پایین تر از سطح انتظار بوده است. پروژه ایتانیوم از زمان تولد تا به حال دچار مشکلات زیادی بوده است به شکلی که اگر اینتل ایتانیوم را رها کند هم جای تعجب زیادی نخواهد بود. سوای فروش ضعیف و قدرت پردازش ناکافی نه تنها در مقایسه با رقبای مانند اولترا اسپارک و پاور پی سی ، حتی در برابر محصولات خود شرکت یعنی پنتیوم 4 و زئون نیز قابل قبول نبوده است، اینتل اولین ضربه را از رقیب هوشمند خود یعنی ای.ام.دی زمانی خورد که مجبور شد معماری 64 بیتی خود را رها کند و پردازنده هایش را با معماری موسوم به AMD64 ادونسد میکرو دیوایسز بسازد. در این مورد خاص کلک همیشگی گمراه کردن مردم و رسانه ها با نامگذاری های پیچیده نیز مانند ماجرای پردازنده های Pentium M و کمپین تبلیغاتی Centrino که باعث شده بیشتر مردم فکر کنند سنترینو یک پردازنده است نگرفت و عموم جامعه آی تی امروزه می دانند که معماری EM64T اینتل درواقع همان AMD64 ای.ام.دی است که نامش عوض شده تا کسی متوجه نشود که اینتل دارد عملا از تکنولوژی شرکت رقیب اش درس می گیرد.  

 

ضربه دوم کاری به پردازنده ایتانیوم شکست فروش آن در بازار ایستگاه های کاری بود و این در زمانی اتفاق افتاد که اچ.پی ایستگاه های کاری ایتانیوم خود را از بازار خارج کرد. (برای اینکه متوجه عمق فاجعه شوید توجه شما را به این نکته جلب می کنم که90 در صد فروش ایتانیوم متعلق به اچ .پی بود) شکست های پی در پی ایتانیوم در برابر موفقیت های پی در پی ای.ام.دی که عملا از زمانی که پردازنده های اتلون را وارد بازار کرده تا به حال تغییر استراتژی خاصی نداشته بسیار قابل توجه است خصوصا اگر "نقشه راه" پردازنده های پنتیوم را نگاه کنید تا متوجه شوید اینتل چند بار در معماری پردازنده های خود تغییر عقیده داده است:

 

استراتژی اول اینتل : از Pentium Pro به Pentium III به Pentium M ( میتوان آن را مسیر سنترینو نام گذاری کرد )این مسیر پردازنده های خنک، با فرکانس پایین و کم مصرف اینتل است. (توجه کنید که چطور اینتل دارد پردازنده های سرور و لپتاپ خود را یکی می کند.

 

استراتژی دوم اینتل : از 386 به 486 به پنتیوم 1 و 2 به پنتیوم 4 ( که می توان آن را مسیر پنتیوم 4 نام گذاری کرد)این مسیر پردازنده های پر مصرف، گرم و با فرکانس های بالا اینتل است که با رسیدن به سقف 4 گیگاهرتز از رده خارج خواهد شد.

 

استراتژی سوم اینتل : ایتانیوم 1 ، ایتانیوم 2، ایتانیوم 3خلاصه اینکه پردازنده های مربوط به استراتژی 2 به بن بست فنی رسیده اند و عملا پنتیوم 5 یا پنتیوم 4 بالای 4 گیگاهرتزی دیگر به بازار نخواهد آمد و یا اگر بیاید تنها نام تجاری آن پنتیوم است. استراتژی 3 اینتل ، که پر خرج ترین پروژه تاریخ آی تی پس از پروژه (موفق) آی.بی.ام 360 است بسیار به کندی پیش می رود. (منتقدان پروژه ایتانیوم را "ایتانیک" نام گذاری کرده اند) و عملا چیزی که باقی می ماند استراتژی فعلی اینتل یعنی سنترینو است که قطعا در برابر رقبایی مانند اولترا اسپارک، اپترون و پاور پی سی حرفی برای گفتن ندارد.

 

پس در آینده باید چه پردازنده ای بخریم؟

 

پردازنده های ایتانیوم به دلیل ساختار 64 بیتی شان توانایی اجرای نرم افزار های 32 بیتی فعلی را به صورت مستقیم ندارند و تنها راه اجرای برنامه مرد نیاز شما بر روی این پردازنده این است که یا صبر کنید تا نسخه 64 بیتی آن نوشته شود ( مثلا فتوشاپ64 بیتی به بازار بیاید) یا این که از نرم افزار های شبیه ساز استفاده کنید.

خوب چون آمدن نسخه های 64 بیتی نرم افزار ها مدت زیادی به طول خواهد انجامید پس باید به سراغ شبیه سازی برویم. هر شبیه سازی موجب افت بازده پردازنده خواهد شد، محققیت اعلام کرده اند ایتانیوم با نرم افزار شبیه سازی شده هم سرعت یک پردازنده زئون با سرعت مشایه خواهد بود. در حالی که این موضوع برای محققین ممکن است هیجان انگیز باشد، قطعا شما علاقه ای ندارید که پول خود را برای پردازنده ای بسیار مدرن خرج کنید و سپس سرعت آن را با شبیه سازی پایین بیاورید. این مانند خریدن یک پورشه و تبدیل آن بازدن یک کلید به فولکس واگن است چون فرضا برای پورشه شما هنوز جاده ای ساخته نشده است.

 

یک نکته کوچک قابل ذکر دیگر درباره ایتانیوم سخت افزار آن است، تمام کسانی که با سیستم عامل ویندوز تجربه کاری دارند به خوبی به خاطر می آورند که مهاجرت از پردازنده های 16 بیتی اینتل به پردازنده های 32 بیتی چه ضرر های جبران ناپذیری از نظر مالی و زمانی برای مدیران شبکه به ارمغان آورد. حالا خودتان را تصور کنید که در حال جستجو برای درایور 64 بیتی برای کارت گرافیک یا صدای کامپیوتر تایوانی خود هستید تا بفهمید چرا هیچکس علاقه ای به ایتانیوم نشان نمیدهد.

 

حالا شما خواهید گفت که این استراتژی کند مهاجرت به ایتانیوم چیز جدیدی نیست و اینتل و مایکروسافت همینطور که توانسته اند بخش اعظم بازار آی.تی را ده ها سال عقب مانده تر از بقیه بخش های بازار نگه دارند،این بار هم می توانند با یک استراتژی 20 ساله به آرامی سخت افزار و نرم افزار 64 بیتی را به جامعه آی.تی بفروشند. متاسفانه یا خوشبختان این گزینه نیز دیگر شدنی نیست ، به دلیل این که این بار رقبای اینتل و مایکروسافت نه بر روی پلت فرم های بسته و کوچک خود مانند مک، دیجیتال، اس.جی.آی ، بلکه در بازار x86 و ویندوز در حال رقابت سخت با اینتل و مایکروسافت هستند.( یعنی مردم نیازی ندارند برای نسخه 64 بیتی ویندوز یا پردازنده بعدی اینتل صبر کنند و می توانند به جای آنها از پردازنده های اپترون یا از لینوکس، مک او.اس یا سولاریس استفاده کنند).بیشترین خطر بازار اینتل را زمانی تهدید می کند که "سوخت" پردازنده های کلاسیک پنتیوم به پایان برسد در حالی که از پردازنده های جدید تر 64 بیتی هنوز خبری نیست. این جا دقیقا جایست که فرصت مجال به پردازنه های رقیب یعنی اپترون می دهد که در عین 64 بیت بودن می توانند بدون شبیه سازی نرم افزار های 32 بیتی موجود را استفاده کنند. اینتل این روز ها در تدارک تولید پردازنده ای از خانواده زئون است که دارای امکان پشتیبانی 64/32 بیتی به طور همزمان می باشد و این می تواند حضور اینتل را در بازاری که خودش 30 سال پیش به وجود آورد دوباره معنی دار کند.

 

دکتر اندرو گروو - Andre Groove- مدیر عامل اینتل زمانی می گفت " تنها ذهنیت های پارانووید زنده می مانند". امروزه ظاهرا زمان مرگ یکی از این محصولات خوش بین رسیده است.

 

اینتل،رقیب سرسخت خود را از پای در آورد.اینک پنتیوم 4 پرسرعت ترین پردازنده ی دنیا را در خود جای داده است:دراولین آزمایش،پردازنده ی 3.2 گیگاهرتزی اینتل،آتلون اکس پی 3200+ را دوشقه کرد!فناوری فرانت باس 800 مگاهرتزی اینتل برگ برنده ای بود که ای ام دی را از پای انداخت. چرا که آتلون اکس پی 3200+ تنها 400 مگاهرتز قدرت دارد. سرعت تصاویر رزولوشن 1024 در 768 در محصول اینتل 128 فریم در ثنیه و در آتلون اکس پی،102 فریم است.شرکت xis اینک دسکتاپ خود مجهز به 3.2 را 3778 دلار و سیستم مجهز به آتلون را 3319 دلار به فروش می رساند.به گفته ی کوین کریول از کارشناسان برجسته میکروپراسسور محصول 3.2 گیگاهرتزی آخرین مدل از نسل پنتیوم 4 قبل از ورود پریسکات است.

 

تراشه ی پریسکات در نیمه ی دوم سال 2004 به بازار رضه می شود.پریسکات تراشه ای جدید مبتنی بر 90 نانومتر به همراه یک مگابایت L2Cache (دو برابر 5.2 کیلوبایت کنونی) است.محصول دیگر از سری پردازنده های 13 با نام SS3 می باشد که تمرکز اصلی این پردازنده بحث توسعه ی امنیتی است.

 

به گفته ی کریول اینتل شروع به توسعه ی فناوری Hyperthreading کرده است.(در پردازنده های جدید) در این فناوری پردازنده 2 کار و عملیات را با هم انجام داده که محصول پریسکات با توسعه ی buffering خود این کار را به نمایش خواهد گذاشت.با توجه به این ویژگی ها اینتل در نظر دارد،پنتیوم 4 را در همین جا تمام کند و محصولی مانند پریسکات را به عنوان پنتیوم 5 وارد بازار کند.اگر چنین اتفاقی بیفتد سری بعد از پریسکات یعنی Tejas هم با عنوان پنتیوم 5 به دست مصرف کنندگان خواهد رسید.

 

دو شرکت بسیار معروف تولیدکننده ی سی پی یو هستند که دنیا را به تصرف در آورده اند.البته شرکت های دیگری همچون IBM نیز هستند که در تولید سی پی یو و کامپیوترهای کیفی(لب تاب) شرکت دارند.شرکت اینتل ابتدا پردازنده ی Pentium1 یا همان Pentium را تولید کرد (هم زمان با ورود ویندوزهای 1 و 2) و بعد با سرعتی بهتر و بالاتر Pentium2 را وارد بازار کرد.اینتل تا Pentium 2 500 پیش رفت و تصمیم به ساخت پردازنده ی پنتیوم 3 با کیفیت بالاتر کرد. هم زمان با این تراشه،AMD دست به کار شد و محصول آتلون را وارد بازار کرد که با پنتیوم 3 مقابله می کرد. این دو شرکت با هم بسیار رقابت کردند.طوری که اینتل برای تولید تراشه های 1200 به بالا از پردازنده ی دیگری به نام Pentium4 استفاده کرد که بسیار سرعت بالایی داشت.AMD هم بیکار نماند و پردازنده ی Athlon XP را روانه ی بازار کرد.خیلی ها طرفدار اینتل و خیلی ها طرفدار ای ام دی هستند و به راستی نمی توان گفت که کدام بهترند.چون همین که Intel پردازنده ای جدید می دهد AMD دست به کار شده و بالاتر آن را می دهد.و همین طور آن ها در حال رقابتند. هر دو شرکت محصولی را که از تراشه ی Pentium 3 و Athlon قوی تر و از Pentium4 و Athlon XP ضعیف تر باشد را برای کسانی که توانایی خرید تراشه های خیلی بالا را ندارد ارایه می کنند.این محصول در اینتل،Celeron و در AMD نیز ،Duron نامیده می شود که این دو نیز در جای خود در حال رقابتند.

 

خوب تو این قسمت می خوام یه چیزایی در مورد حرفایی که پشت سر سلرون می زنن رو بگم که تمامی اونا الکی و بی مورد هست .خب یکی از چیزایی که مردم یم گن اینه که سلرون همون پنتیوم هست!چی می گه اگه پنتیوم بود چرا اسمش رو سلرون گذاشتن هااایه چی می گیا!؟ خب از همون اول که پردازنده ی سلرون اومد با به بازار مردم گفتن که سلرون یه مدل پنتیوم هست در حالی که این طوری نمی باشد و سلرون از یه گروه و خانواده ی دیگر می باشد نه از خانواده ی پنتیوم خب حالا که از سلرون گفتم اینم داشته باشینسلرون رو اینتل برای اینکه یه پردازنده ی ارزون به بازار داده باشه طراحی کرده و آن را به بازار فرستاده است که جالبه بدونین ما می توینم دو تا پردازنده از یه خانواده رو با هم مقایسه کینم اما نمی تونیم پنتیوم رو با سلرون مقایسه کنیم پس مجبوریم بریم رو قیمت که خودتون بهتر می دونین تو ایران چه شکلی هست!؟البته اگه می خواهید که این دوتا رو با هم مقایسه کنین اول اینتل رو با ای ام دی مقایسه کنین بعد!؟خب یه چی دیگه که مردم می گن اینه که سلرون حافظه ی دورنی کهبه اون کشش (Cach) می گن نداره؟وقتی که اینتل این محصول رو روانه ی بازرا کرد در اولین سری که به بازار اومد این مشکل وجود داشت که در همون مدل اومدن یه حافظه ی 128 کیلو بایتی ایجاد کردن و با نام 300A دیگری به ناماین پردازنده از کچ 128 کیلو بایتی استفاده می کنه و از اون به بعد تمامی محصولات سلرون اینو دارن من تعجب می کنم چه جوری مردم اینا رو باور می کنن!؟

 

یه جیز دیگه اینه که پنتیوم 2 با سرعت 600 مگا هرتز شما می خواین؟

 

البته اگه وجود داشته باشه که نداره!؟شرکت اینتل تونست پنتیوم 2 را نا 450 مگا هرتز ارتقا دهد و نتوانست بالا تر ببره که بعد این پنتیوم 3 با 500 مگا هرتز اومد تو این مدت مغازه دارا سلرون رو جای پنتیوم 2 قالب می کردن اگه کلاه سرتون رفته به من ربطی نداره(چه ربطی داشت!!؟؟)در ضمن بازم می گم پنتیوم 2 آخرین سرعتش 450 مگا هرتز هست نه 600 مگا هرتز!!!؟؟بعد از این یکی می رسیم به یکی دیگه از اون شاخداراش پنتیوم 4 به حافظه ی 128 کیلو بایتی می خواین!؟نه بابا! پنتیومی با این صنعت و ابتکار و خلاقیت و ... که توش به کار رفته فقط 128 کیلو بایت حافظه همه ی شما می دونین که اینتل یا همون پنتوم بگم بهتره همیشه پردازنده های خودش رو با 256 و 512 کیلو بایت به بازار داده پس این 128 کیلو بایت دیگه چه مسخره بازیه!؟؟خب حالا بیاین دلیل اینو بررسی کنیم؟

خب وقتی که سلرون پیشرفت کرد حافظه اون به 256  مگابایت رسید و به سرعت 1.4 گیگ هم رسید اما بریا برد های پنتیوم 3 نه پنتیوم 4 و با ورود پنتیوم 4 به بازار سلرون فقط 128 کیلو بایت حافظه بیرا این برد ها داره و اینم دیگه زد تو سر دلالا که سلرون رو جای پنتیوم قالب می کردن و اونام گفتم پنتیوم 4 با128 کیلو بایت حافظه!!؟؟

 

 

 

تفاوت های CPU های AMD وIntel عبارتند از:

 

 

1-AMD براساس معماری اجرایی 9 مرحله ای ساخته شده است اما معماری پردازنده های Intel شش مرحله ای می باشد.بدین معنا که AMDدر هر چرخه کاری 9عملیات را انجام میدهد در حالی که Intel فقط 6 عمل را می تواند انجام دهد.

 

 

2-AMD از640Kb Cache برخوردار است در حالی که Intel ، از 532Kb بر خوردار است هر چقدر که میزان Cache پردازنده بیشتر باشد ، پردازنده کارایی بیشتری خواهد داشت اطلاعات بیشتری میتواند ذخیره کند ودیگر لازم نیست پردازنده برای بدست آوردن اطلاعات یا دستور ها مدت زمان بیشتری را رفت و  ...

 

برگشت به حافظه برد اصلی برای جذب اطلاعات یا دستور العمل ها صرف کند.

 

 

3- AMD از مس برای اتصال ترانزیستور های بکار رفته در پردازنده ها استفاده میکند در صورتی که در ساختمان پردازنده های Intel آلومینیوم بکار رفته است.مس هادی الکترسیته بهتری است ، ازاین رو پهنای اتصالهای بین ترانزیستورها را به میزان چشمگیری کاهش می یابد .که این امر باعث مصرف کمتر مواد اولیه و در نتیجه منجر به کاهش هزینه می شود این دلیل ارزان تر بودن AMD نسبت به P4 است.

 

 

4- از دیگر تفاوت های میان AMD وIntel میتوان به راندمان Cache بروی چیپ اشاره کرد ، AMD از معماری انحصاری استفاده میکند که راندمان بیشتری نسبت بیشتری نسبت به طراحی معماری غیر انحصاری Intel دارد.

 

5-AMD از تکنولوژی پردازش موازی در مقایسه با Hyper -Threading اینتل استفاده میکند ، در بسیاری از کاربردهای امروزی فعال بودن Hyper -Threading کارائی پائین تری ارائه میدهد ، نتایج تحقیقات بیشمار منتشر شده در نشریات رایانه ای و پایگاهای اطلاعاتی معتبر بیانگوی این پدیده هستند.

 

6-یکی دیگر از مهمترین نکات برتر پردازنده های AMD واحد ممیز شناور آن است که از FPU اینتل بسیار قویتر میباشد که این امر باعث اجرای سریع تر برنامه های چند منظوره( MultiMedia) میشود.

 

 

7- زمانی که اینتل P4 را طراحی کرد طول PIPELINE را از 10 مرحله در P3 به 20 مرحله افزایش داد Intel همین تغیر توانست که تعداد عملیاتی که در چرخه عملیاتی انجام می شود بصورت قابل ملاحظه ای کاسته میشود و از طرف دیگر افزایش طول PIPELINE نیازمند افزایش تعداد ترانزیستور ها برای انجام همان تعداد عملیات میباشد که این امر باعث افزایش اندازه هسته و بالا رفتن قیمت تولید میشود . در حالی که AMD با وجود افزایش فرکانس پردازنده های خود طول pipeline را به همان اندازه p3 یا k6 ثابت نگهدارد