سیستم عامل ios

 سیستم عامل iOS

مقدمه :

سیستم عامل iOS که در گذشته iPhone OS نام داشت یک سیستم عامل تلفن همراه است که در ابتدا برای iPhoneو ipod touch توسعه داده می‌شد، شرکت اپل مجوز استفاده از iOS برای نصب بر روی سخت‌افزارهای شخص ثالث را نمی‌دهد و بعد از آن برای استفاده در سایر دستگاه‌های شرکت اپل مانند ipad و Apple-Tv گسترش یافت.App Storeدر 6 مارس 2012 دارای بیش از 550000 Application بود که جمعاً بیش از 25 بیلیون بار برای تصب بر روی سیستم عامل iOS دانلود شده‌اند. در سه ماهه آخر سال2010 این سیستم‌عامل 16% از سهم سیستم‌عامل تلفن‌های هوشمند را در اختیار داشت، پایین‌تر از Android گوگل و Symbian نوکیا . این سیستم‌عامل در ماه مه 2010 در ایالات متحده آمریکا، 59% از مصرف داده‌های وب تلفن همراه ( از جمله استفاده از ipod touch و ipad) را به خود اختصاص داد.

رابط کاربریiOS بر اساس مفهوم دستکاری مستقیم (concept of direct manipulation)، با استفاده از حرکات چند لمسی (multi-touch gestures) طراحی شده‌است. عناصر رابط کنترل ازswitches ، sliders وbuttons تشکیل شده‌است. پاسخ به ورودی کاربر فوری است و رابط سیال را فراهم می‌کند. تعامل با سیستم عامل حرکاتی را شامل می‌شود از جمله این حرکات می‌توان: swipe, tap, pinch, reverse pinch که هر کدام از اینها تعاریف خاصی را در چارچوب سیستم عامل iOS و رابط کاربری چند لمسی آن را دارا می‌باشند.. شتاب سنج داخلی توسط برخی از برنامه‌های کاربردی مورد استفاده قرار می گیرد که برای پاسخ به تکان دادن دستگاه (یکی از نتایج شایع ان دستور خنثی سازی است) و یا چرخش آن به سه بعد (یکی از نتایج شایع ان تعویض از عمودی به افقی است).

سیستم عامل iOS دارای چهار لایه مجزا است : لایه هسته سیستم عامل، لایه هسته خدمات، لایه رسانه‌ها، و لایه لمسی (کاکائو)

چگونه از یک سیستم‌عامل ساده و بدون پشتیبانی از اپلیکیشن‌های Third Party، چندوظیفگی و یا حتیCopy/Paste، در سال 2007 به سیستم‌عامل امروزی رسیدیم؟

فصل اول

 

( معرفی سیستم عامل iOS )

 

 

1. تاریخچه سیستم عامل iOS :

در 10 ژانویه 2007 (21 دی 1385)، اپل و استیو جابز، آیفون را معرفی کردند. محصولی که بزرگترین و گسترده‌ترین معرفی در زمان خود محسوب می‌شد.این سیستم عامل انقلابی در سیستم عامل های کاربردی تلفن های همراه هوشمند بود. این سیستم عامل ابتدا برای iphone و iPod Touch و بعدها برای iPad و Apple TV نیز مورد استفاده قرار گرفت.

اپل برای اینکه بتواند سیستم عامل خود را از خطر دستکاری های بی جا و بی مورد نجات دهد، مجوز استفاده آن را برای استفاده روی سخت افزارهای شخص ثالث نداد.

اپل در ابتدا نام مشخصی را برای سیستم عامل تلفن همراه آیفون مشخص نکرده بود و آن را iphone runs OS Xمی نامید. 17 اکتبر 2007، اپل کیت توسعه نرم افزاری با عنوان SDK ارائه داد تا توسعه دهندگان بتوانند برنامه های بومی تحت سیستم عامل iOS خلق کنند. اولین نسخه کیت SDK در تاریخ 6 مارس 2008 ارائه شد و سیستم عامل آیفون نیز نامش تغییر کرد و iPhone OS نامیده شد.

پس از گذشت 3 سال و تنها پس از معرفی iOS 4 در ژوئن 2010 بود که اپل نام جدید و نهایی سیستم عامل iPhone OS را iOS گذاشت. این نام در پیش در اختیار Cisco بود که بیش از 10 سال برای سیستم عامل و روترهایش مورد استفاده قرار می داد اما اپل توانست در دادگاه مجوز علامت تجاری iOS را از Cisco بگیرد و به نام خود ثبت کند. 

زمانی که اولین آیفون معرفی شد، اپل اعلام کرد که iOS، مانند OS X، از هسته یونیکس متولد شده و از ابزارهای مشابهی استفاده می‌کند. با همه اینها، این مسأله کاملاً مشهود بود که علیرغم اشتراکات بسیار زیادی که میان OS X وiOS وجود دارد، iOS برای اینکه بتواند یک سیستم‌عامل جداگانه محسوب شود، به اندازه کافی با OS X متفاوت بود.

2-1 هدف از ایجاد سیستم عامل iOS :

اگرچه ممکن است تصور این مطلب کمی سخت باشد، ولی زمان معرفی اولین آیفون ، سیستم‌عامل آن از همه رقبا عقبتر بود و در مقایسه با امکانات سایر سیستم‌عامل‌ها حرف زیادی برای گفتن نداشت. در سال 2007 ویندوزموبایل، پالم، سیمبین و بلک‌بری با داشتن مجموعه کاملی از ویژگی‌های متنوع، سیستم‌عامل‌های موفق و قدرتمندی محسوب می‌شدند. در مقابل آنهاiphone OS محصولی بود که از 3G، چندوظیفگی، اپلیکیشن‌هایThird Party و حتی از Copy/paste پشتیبانی نمی‌کرد، اپل در آن هنگام، به جای رقابت در زمینه سخت‌افزار، بر روی ایجاد یک تجربه کاربری بی‌نظیر تمرکز نمود مانند سرعت، سازگاری اپلیکیشن‌ها با یکدیگر و ارائه چندین ویژگی دیگر بسیار بیشتر از رقبا تمرکز نمود. همچنین یکی ازمهم ترین اهداف اپل ایجاد هماهنگی کامل بین سخت افزار ونرم افزار بود .

3-1 مزایای سیستم عامل iOS :

1. پیش از عرضه iOS، تلفن‌های هوشمند، صفحه نمایش لمسی و یا تاچ‌های مقاومتی به همراه قلم‌نوری نداشتند.آیفون، ویژگی‌های متداول آن زمان را باصفحه‌نمایش‌های خازنی عوض نمود اما مسأله مهمتر این بود که اپل با دقت زیاد، مجموعه سخت‌افزاری جدیدی برای ساخت یک مدل تعاملی جدید ایجاد کرده بود که بسیار ساده‌تر و قدرتمندتر از مدل‌های پیشین خود محسوب می‌شد. اپل به غیر 5 مورد، تمام کلیدهای سخت‌افزاری را حذف کرد مدل تعامل با صفحه لمسی را به مدل پیش‌فرض برای استفاده کاربر تبدیل نمود. علاوه بر این، اپل با ایجاد تکنیک جدید زوم و اسکرول‌های درون صفحه‌ای، تلاش نمود کار با اپلیکیشن‌ها، برای کاربر طبیعی‌تر و بلادرنگ جلوه کند. سرعت و راحتی کار با iOS، خارق‌العاده و چشمگیر بود و این احساس تا سالهای بعد همچنان باقی ماند.
2. یکی از چیزهایی که در گوشی های آیفون به عنوان یک مزیت کاملا به چشم می آید، هماهنگی کامل سخت افزار و نرم افزار آن است. دلیل این امر هم روشن است. چون سیستم عامل نصب شده روی آن، دقیقا برای همین سخت افزار طراحی شده است. تنها یک گوشی و تنها یک سیستم عامل، همه چیز با هم هماهنگی خواهد داشت. اصلا این از اهداف اپل است.
3. تمام حرکت‌های لمسی معرفی شده در iOS به مرورگر سافاری آن نیز وارد شدند. زمانی که استیو جابز درباره این مسأله سخن گفت، اکثراً گمان می‌کردند این‌ها بیشتر یک بلوف تبلیغاتی محسوب می‌شود، در حالیکه به کمک همین ویژگی، برای سالها آیفون در رقابت با رقیبان خود جلو افتاد.شهرت سافاری، به عدم پشتیبانی آن از فلش بازمی‌گشت و در همین حال سافاری تبدیل به اولین مرورگر موبایلی شد که سازگاری و قدرتمندی آن در حد و اندازه مرورگرهای رایانه‌‌های رومیزی بود. در حالیکه سیستم‌عامل‌های موبایلی موجود با مشکلات گوناگونی در هنگام مشاهده وب‌سایت‌ها مواجه بودند، سافاری موبایل، در حال ارائه تجربه‌ای بی‌نظیر از وب‌گردی بی‌نقص و کامل بود که در آن کاربر قادر به زوم و اسکرول بسیار راحت بود.
4. اپل، اکوسیستم بزرگ آیتونز و آی‌پاد را به iOS آورد تا از این طریق، سیستم‌عامل خود را به یک اکو‌سیستم فوق‌العاده و عظیم در زمینه موسیقی، فیلم، کتاب و اپلیکیشن‌ تبدیل کند. برای بسیاری از کاربران، گوش دادن به موسیقی، در زمره 5 کار اصلی تلفن‌همراه محسوب نمی‌شود. اما در زمان معرفی اپلیکیشن آی‌پاد، آیفون به وسیله‌ای تبدیل شد که به کمک آن هر کاربری قادر بود به راحتی هرچه تمام‌تر به موسیقی گوش فرا داده و از شنیدن آهنگ‌های گوناگون هیجانزده شود.
5. نقشه گوگل، به طرز شگفت‌آوری در آیفون نسبت به سایر پلت‌فرم‌‌ها بهتر عمل می‌کرد. اپل با کاربردی‌تر کردن عملیات‌هایی نظیر زوم، کار با اپلیکیشن‌ها را بسیار سریع و طبیعی‌تر کرده بود و همین دقت‌نظر، تجربه کار با اپلیکیشن نقشه در آیفون را، حتی از کار با این سرویس در رایانه‌های رومیزی نیز لذت‌بخش‌تر کرده بود.
6. پست‌صوتی (Voicemail) با رابط کاربری تصویری، این حرکت ترفندی هوشمندانه از طرف اپل محسوب می‌شد که به کاربران خود اجازه می‌داد بدون درگیر شدن با دستورالعمل‌های صوتی موجود در اپراتورها، بتوانند از این ویژگی در تلفن‌همراه خود استفاده کنند. معرفی این ویژگی، نشان از دستاوردی تازه برای اپل بود که نیازمندی او به اپراتورها را بازهم کمتر از گذشته می‌کرد و نشان می‌داد که بازیگر اصلی در ایجاد تجربه‌کاربری فوق‌العاده فقط و فقط اپل است و اپراتورها نقش چندانی در آن ندارند.

اینها مزیت هایی بودند که در ابتدا سیستم عامل ios نسبت به بقیه سیستم عامل های تلفن هوشمند داشت و بعد ها با ارائه هر نسخه بر تعداد این مزیت ها افزوده شد .

 

4-1 معایب سیستم عامل iOS :

1. انحصاری بودن محصولات اپل باعث شده که در مقایسه با محصولات و پلتفرم های دیگر شانس کمتری را در جذب هواداران گوشی های هوشمند داشته باشد.امروزه تقریبا هر شخصی قادر به تهیه یک گوشی با سیستم عامل هوشمند است این در حالی است که خیلی از افراد توان خرید گوشی های گران قیمت اپل را ندارند.
2. سیستم عامل اپل ,فقط روی گوشی هایی تولیدی همین شرکت کار میکنند.به عبارتی روی پلتفرم های دیگر کارایی ندارند
3. از برنامه ها و بازی های رایگان کمتری برخوردار است .
4. هر اشکال ، خطا ، که روی پلتفرم های دیگر دیده شود با یک ظوابط معین و خاصی یک تیم سریعا شروع به رفع این مشکلات میکند درحالی که اپل سرعت خاصی در رفع این مشکلات ندارد
5. در گوشی های آیفون، باز هم به دلیل حساسیتی که اپل دارد، دسترسی به منابع سیستم و فایل های سیستمی موجود در گوشی به راحتی امکان پذیر نیست. در حالت عادی شما نمی توانید هیچ کدام از فولدر ها و فایل های سیستم عامل iOS گوشی را ببینید. شاید به همین دلیل هم هست که بسیاری افراد ترجیح می‌دهند گوشی آیفون خود را jailbreak کنند تا راحت تر به محتوای آن دسترسی داشته باشند. (jailbreak، اصطلاحی است که به باز کردن قفل سیستم عامل iOS و رفع محدودیت های آن اطلاق می شود)

چرا بلوتوث نداره؟ چرا نمیشه راحت این‌کارو باهاش کرد؟ چرا نمیشه راحت توش آهنگ ریخت؟ این‌ها پرسش‌هایی هستند که هنگام خرید گجتی مثل آیفون حتما باید از خودتان بپرسید! البته این مورد هم کاملا به سلیقه افراد بستگی دارد، البته بعضی از محدودیت‌های اپل واقعا آزاردهنده‌است اما این که به آسانی نمی‌توان با بلوتوث فایل ارسال کرد و به راحتی به همه‌جا سر زد، بیشتر اوقات به نفع تولید کننده محتواست و همین باعث شده که بسیاری از اپ‌ها فقط برایiOS عرضه شوند.

 

 

فصل دوم

 

(آشنایی و کار با سیستم عامل iOS)

 

 

1-2 ویژگی های سیستم عامل iOS :

سیستم عامل iOS به خاطر ویژگیهای منحصر به فردش، محبوبیت بسیاری در میان کاربران دارد. این سیستم عامل بر پایه رابط کاربری مستقیم(Concept of Direct Manipulation) یعنی چند لمسی بودن و استفاده کردن ار حرکات دست و انگشتان طراحی شده است. iOS از ژیروسکوپ داخلی دیوایسهای اپل پشتیبانی می کند و به حرکات دست اعم از تغییر جهت در 3 بعد و یا تکان دادن دست عکس العمل نشان می دهد. سیستم عامل iOS دارای 4 قسمت مجزا می باشد که عبارتند از: لایه اصلی که هسته سیستم عامل است، لایه خدمات، لایه رسانه ها و لایه رویی که لایه لمسی می باشد. دیگر ویژگیهای اصلی سیستم عامل iOS به ترتیب زیر می باشند که هر کدام را جداگانه بررسی خواهیم کرد.

• صفحه اصلی
• پوشه ها
• گزینش برنامه های کاربردی
• مرکز هشدار سیستم عامل
• عملیات چند کاره
• مرکز بازی

صفحه اصلی(Home Screen) :

سیستم عامل iOS دارای صفحه ای به نام Home Screen یا همان صفحه اصلی است که در آن آیکون تمامی برنامه های نصب شده بر روی دیوایس نمایش داده می شود. همچنین در پایین صفحه اصلی، بخشی به نام Dock یا بارانداز وجود دارد که کاربر می تواند بدون خروج از برنامه ای، به برنامه دیگر برود. برای ظاهر شدن Home Screenکافی است که دکمه فیزیکی موجود بر روی دیوایس که Home نام دارد، فشرده شود. صفحه دیگری در iOS 3 به بعد نیز اضافه شده که Spotlight Search نام دارد. این صفحه در سمت چپ صفحه اصلی وجود دارد و به کاربران این امکان را می دهد تا بتوانند میان برنامه ها، ایمیل ها، یادداشت ها، دفترچه تلفن و ... به جستجو بپردازند.

پوشه ها(Folders) :    

سیستم ساخت پوشه با iOS 4 معرفی گردید که بسیار ساده و کار آمد است. برای ساخت پوشه کافی است آیکون ها را در حالت Jiggle Mode قرار داد و آیکونی را بر سر آیکونی دیگر کشاند تا پوشه ساخته شود. در آیفون و آیپاد می توان در یک فولدر 12 برنامه قرار داد و در آیپد هم تا 20 برنامه ظرفیت وجود دارد.

گزینش برنامه های کاربردی(Switching Applications) :

برای ظاهر شدن Dock جهت گزینش برنامه های کاربردی به کمک دو بار فشار دادن دکمه Home این امکان فراهم می شود تا کاربر بتواند برنامه هایی که به آنها نیاز ندارد و در حال اجرا هستند، ببندد و همچنین کنترل موزیک، صدا، نور صفحه و قفل کردن چرخش صفحه را در دست گیرد.

مرکز هشدار سیستم عامل(Notification Center) :

این مرکز که در iOS 5 به طور کامل و بدون نقص ارائه شد که وظیفه آن نمایش اطلاعیه هایی بود که از ایمیل، پیام کوتاه، برنامه ها و... برای کاربر ارسال می شد. با کشیدن انگشت از بالای صفحه اصلی به سمت پایین، مرکز هشدار سیستم عامل نمایش داده می شود و در صورت لمس کردن یکی از اطلاعیه ها، کاربر به همان بخشی هدایت می شوید که اطلاعیه از آن صادر گردیده است.

عملیات چند کاره(MultiTasking):

اپل پیش از اینکه iOS 4 را عرضه کند، ویژگی مولتی تسکینگ را بسیار محدود در اختیار کاربر قرار داده بود اما پس از ارائه iOS 4 این امکان کامل گردید و بدون نقص در اختیار کاربر قرار گرفت. هم اکنون کاربران به کمک خاصیت MultiTasking سیستم عامل iOS می توانند تا 7 برنامه را در پس زمینه سیستم خود پشتیبانی کنند.

مرکز بازی(Game Center) :

مرکز بازی که با نام Game Center در صفحه اصلی دیوایس وجود دارد، در ابتدا توسط اپل معرفی گردید. این بخش به کاربران این امکان را می دهد تا با دوستان خود و به کمک Match Making بازی های چند نفره تحت اینترنت انجام دهند و امتیازات خود را در Leader Board با دوستان خود به اشتراک بگذارند.

2-2 انواع نسخه های سیستم عامل iOS :

1-2-2 نسخه iOS 1 (تولید آیفون ) :

صفحه‌کلید نرم‌افزاری :

احتمالاً صفحه‌ کلید iOS 1، اولین صفحه‌کلید نرم‌افزاری هوشمندانه و کاربردی محسوب می‌شد که می‌توانستید به کمک انگشتان خود با آن تایپ کنید. درست است که سیستم‌عامل‌هایی نظیر پالم و اپلیکیشن‌هایی مانند FitalyStamp تایپ کردن متون به کمک قلم را ممکن کرده بودند اما نمونه معرفی‌شده در اپل در صورت نیاز به شما نمایش داده می‌شد و درعین حال، در مواقع لزوم، فضای مطالعه بیشتری را به کاربر ارائه می‌داد.

تعریف و تمجیدها از iOS 1، زیاد بود که البته سزاوار این ستایش‌ها نیز بود. با این همه کمبودهای زیادی نیز داشت. یکی از بزرگترین آن‌ها عدم پشتیبانی از Third party ها بود. اپل از اینکه کاربران این مشکل را از طریق مرورگر خود رفع کنند، خسته شده‌بود، از طرفی اپلیکیشن‌های مبتنی بر HTML هم در آن مرحله نبودند که بتوانند، پاسخگوی نیازهای کاربرانی در این سطح باشند. بواسطه این مسائل و ارائه یک پلت‌فرم مناسب برای توسعه اپلیکیشن‌هایی فراتر از مرورگر بود که خیلی‌ها (و شاید خود شما نیز) بر این عقیده بودند که آیفون را نمی‌توان یک تلفن‌هوشمند نامید. سیستم‌عامل iOS 1، تنها یک عمل‌کرد چند‌وظیفگی را پشتیبانی می‌کرد. اجرای اپلیکیشن‌ آی‌پاد در کنار اپلیکیشن‌های دیگر. در‌ واقع با وجود اینکه چندوظیفگی در سایر تلفن‌های هوشمند آن زمان، عمل‌کردی فوق‌العاده‌ نداشت ولی به هرحال برای اکثر اپلیکیشن‌ها قابل استفاده بود و از این‌رو عدم پشتیبانی آیفون از این ویژگی، کاملاً مشهود و بارز می‌نمود.

اپل در iOS 1، کار دیگری نیز انجام داد که در دنیای تلفن‌های همراه یک سنت‌شکنی محسوب می‌شد و آن مخفی کردن فایل‌های سیستمی از دسترس کاربران بود.

با اینکه اتخاذ این تصمیم، تا امروز، همچنان محل ایجاد بحث‌های مختلف برای دفاع یا انتقاد از عمل‌کرد اپل بوده‌، لیکن انجام این‌کار، در جهت آسان‌سازی و کاربرپسندتر کردن دستگاه انجام گرفت. اما در شرایطی هم این نوع نگرش‌ می‌تواند دیوانه‌کننده باشند. برای مثال امکان تغییر آهنگ‌های گوشی، که حتی در ابتدایی‌ترین گوش‌های هوشمند وجود داشت، به خاطر نگاه خاص اپل، در آیفون وجود نداشت.

در نهایت، اپل در iOS 1، ویژگی Springboard را معرفی کرد. به کمک این ویژگی در هرجای سیستم‌عامل که باشید، با فشردن کلید Home، لیستی از اپلیکیشن‌های مرتبط، به کاربر نمایش داده می‌شود. این ویژگی هنوز هم وجود دارد ولی همانند سابق از ویجت‌ها پشتیبانی نمی‌کند و تنها قادر به نمایش اپلیکیشن‌هایی خاص است. در حالیکه ویژگی‌های مشابه با امکان شخصی‌سازی از مدتها قبل در بعضی از سیستم‌عامل‌های رقیب (سیمبین و ویندوزموبایل) وجود داشت. 

بروز رسانی‌های iOS 1 :

سه ماه پس از معرفی آیفون، اپل، اولین بروز رسانی نرم‌افزاری مهم را برای دستگاه‌های خود منتشر کرد. iOS 1.1.1 در زمان عرضه خود، به چند دلیل، مهم و قابل توجه بود. دلیل اول این بود که اپل، با این عرضه، به ایجاد الگوی انتشار iOS جدید همزمان با دستگاه‌های جدید اقدام کرد که در این مورد، دستگاه جدید آی‌پاد تاچ بود.

اپل، عملاً نشان داد که قصد دارد به طور مداوم و دنباله‌دار، بروز رسانی iOS را با معرفی نسخه‌ها و ویژگی‌های جدید ادامه دهد.

و این بروز رسانی‌ها را تا حد امکان بر روی دستگاه‌های خود اعمال کند. در سالهای اول که اپل تنها دو دستگاه iOSداشت، اعلام این مسأله که اپل سعی دارد تمام دستگاه‌های iOS را یکپارچه نگه دارد کار چندان سختی نبود. اما این عمل‌کرد در سالهای بعد و با معرفی گجت‌های بیشتر، همچنان ادامه یافت.

در آن برهه از زمان بروز رسانی iOS تنها شامل یک ویژگی تازه بود: فروشگاه موزیک آیتونز با پشتیبانی از وای‌فای. این ویژگی به کاربر امکان می‌داد که بتواند مستقیماً از طریق دستگاه، موسیقی‌های دلخواه خود را خریداری کند. این ویژگی از اولین نمونه‌ سرویس‌های معرفی شده توسط اپل بود که در آن، نگرانی‌هایی مبنی بر مختل شدن سرویس، توسط فرکانس‌های AT&T ایجاد شد. از اینرو در آن زمان، این سرویس تنها از طریق وای‌فای در دسترس کاربران قرار گرفت.

علاوه بر این نسخه 1.1.1 از خروجی تلویزیون و ویژگی دابل‌کلیک بر روی کلید Home نیز پشتیبانی می‌کرد که ویژگی دوم، آغازگر سلسله تغییراتی بود که اپل قصد داشت در سالهای آتی بر روی عمل‌کرد کلید Home اعمال کند.

پس از آن، نسخه 1.1.3 با قابلیت مرتب‌سازی آیکون‌های صفحه اصلی و ایجاد میانبر از وب‌سایت‌های مورد علاقه معرفی شد.

اپل در این نسخه، ویژگی موسوم به Web Clips را نیز معرفی نمود که قابل توجه بود و به طور عمده یادآور این مسأله بود که در آن زمان اپلیکیشن‌های اختصاصی مبتنی بر SDK ، برای iOS وجود نداشت. در آن دوره، با معرفی هر ویژگی، کاربران عبارت «بلاخره به iOS اضافه شد.» را به کار می‌بردند، چرا که نبود بسیاری از ویژگی‌های مذکور، به صورت بدیهی به چشم آمده و احساس می‌شد و اپل هم نشان داده بود که توانایی ارائه آن‌ها را در iOS دارد.

 

2-2-2 نسخه iOS 2 ( اپلیکیشن‌ها آمدند) :

در جولای ۲۰۰۸ اپل فروشگاه اپلیکیشن‌ها (App Store) را معرفی نمود. مدیریت و ارائه اپلیکیشن‌های واسطه (Third Party) تا آن زمان یکی از کاربردی‌ترین عمل‌کرد‌های اپل محسوب می‌شد و اپل تلاش کرد تا به این طریق امکان توسعه، جستجو و نصب اپلیکیشن‌ها را در مجموعه iOS پیاده‌سازی کند. در ادامه به بررسی بعضی از ویژگی‌های جدید iOS 2 می پردازیم.

App Store :

فروشگاه اپلیکیشن‌ها، پیش از این در هر دو دستگاه و در درون آیتونز وجود داشت. مکانی که کاربران می‌توانستند با مرور اپلیکیشن‌ها، آن‌ها را نصب کنند. اما معرفی اپلیکیشن‌ جداگانه برای این نرم‌افزار، تغییری بزرگ نسبت به نحوه انتشار اپلیکیشن‌ها در گذشته محسوب می‌شد. این تغییر در درجه اول باعث شد دسترسی به نرم‌افزارها از طریق وب و آیتونز، به اپلیکیشن‌ واسطه App Store منتقل شوند. ولی نکته مهم و هوشمندانه این بود که App Store بر روی آیتونز استوار شده بود و به همین دلیل، کاربران برای استفاده و خرید اپلیکیشن‌ها از ورود مجدد اطلاعات کاربری و کارت اعتباری بی‌نیاز می‌شدند چرا که اطلاعات آن‌ها پیشتر در آیتونز ذخیره شده‌ بود. در نتیجه جستجو و نصب نرم‌افزارها آسانتر شده و همین حرکت اپل، در آینده باعث افزایش در فروش اپلیکیشن‌ها شد.

SDK های iOS:

توضیح: SDK یا کیت‌ توسعه نرم‌افزاری، مجموعه توابع و کتابخانه‌های کامپایل شده‌ای هستند که تولیدکنندگان نرم‌افزار، برای آسان کردن برنامه‌نویسی بر روی پلت‌فرم‌های گوناگون فراهم کرده و در اختیار برنامه‌نویسان اپلیکیشن‌ها قرار می‌دهند.

این دومین نوآوری اپل در iOS دوم بود. آیفون دستگاهی پرقدرت محسوب می‌شد و اپل با‌عرضه SDK، ابزارهای فوق‌العاده‌ای در اختیار توسعه‌دهندگان iOS قرار داد. پس از آن، عرضه بازی‌های سه‌بعدی برای آیفون متداول شد و در مجموع اپلیکیشن‌های iOS، کاربردی‌تر، شیک‌تر و پیشرفته‌تر از اپلیکیشن‌های سایر پلت‌فرم‌ها شدند. این ترکیب و خصوصیت، iOS را به پلت‌فرم پیشتاز در تولید اپلیکیشن‌ها تبدیل کرد که شرکت‌های رقیب همچنان تلاش می‌کنند به آن برسند.

نکته مهم و هوشمندانه این بود که App Store بر روی آیتونز استوار شده بود و به همین دلیل، کاربران برای استفاده و خرید اپلیکیشن‌ها از ورود مجدد اطلاعات کاربری و کارت اعتباری بی‌نیاز می‌شدند.با وجود تمام این موارد، معرفی اپلیکیشن‌ها و اپ‌استور، آنچنان آرام نبوده و با انتقاداتی همراه شد. اپل، دسترسی کامل به هسته iOS را امکان‌پذیر ننمود و تنها اجازه نصب اپلیکیشن‌هایی را فراهم کرد که در اپ‌استور ثبت شده بودند. از آنجا که تنها راه قانونی و مشروع نصب اپلیکیشن‌ها، از طریق اپ‌استور بود، اپل سیاست خاصی را برای ورود یا عدم ورود اپلیکیشن‌ها به اپ‌استور تدارک دید. برخی از قوانین اپل در این سیاست، کاملاً سرراست بودند. مثلاً عدم ثبت اپلیکیشن‌های حاوی موضوعات مستهجن. اما به عقیده کاربران، بعضی از این قوانین، اپل را در موقعیتی انحصارطلبانه قرار می‌دادند. برای مثال، اپل معمولاً اپلیکیشن‌هایی را که برای پلت‌فرم دیگر نیز عرضه شده‌ بودند در اپ‌استور قرار نمی‌داد. از نمونه‌های دیگر می‌توان به اپلیکیشن‌هایی اشاره کرد که به کمک آن‌ها می‌توانستید با اتصال آیفون به رایانه، به اینترنت دسترسی داشته باشید.

یکی از نتایج شاید پیش‌بینی نشده معرفی اپ‌استور، کاهش چشمگیر قیمت‌ اپلیکیشن‌ها بود که کاملاً به نفع مصرف‌کنندگان و توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها تمام شده و در مواردی شگفتی همگان را به همراه داشت. برای مثال پس از مدتی، اپلیکیشن‌هایی که با قیمت ۴۰ دلار عرضه می شدند، با ورود به اپ‌استور به قیمتی بین ۵ دلار تا ۹۹ سنت رسیدند. کار به جایی رسید که اپلیکیشنی که ۴ دلار قیمت داشت، یک اپلیکیشن گران محسوب می‌شد!

پشتیبانی از سرویس Exchange مایکروسافت:

نسخه دوم iOS، اقدام به معرفی امکاناتی کرد که پیش از این در سایر پلت‌فرم‌ها وجود داشتند. یکی از مهمترین ویژگی‌ها، پشتیبانی کامل از سرویس Exchange مایکروسافت برای دسترسی به ایمیل، تقویم و لیست مخاطبان کاربران این سرویس بود. علاوه بر این، اپل ویژگی جستجو در لیست مخاطبان را به iOS 2 اضافه کرد تا انتخاب چند مخاطب مختلف امکان‌پذیر شود. تا پیش از این، برای انتخاب یک مخاطب، کاربر مجبور به اسکرول و جستجوی دستی در تمام لیست بود.

سرویس MobileMe:

اپل در iOS 2 علاوه بر موارد فوق، سرویس ابری خود را نیز معرفی کرد. سرویس که جایگزین Mac شده و همگام‌سازی یکپارچه ایمیل، تقویم و لیست مخاطبان را برای کاربر فراهم می‌کرد MobileMe هیچ‌گاه با استقبال عمومی روبرو نشد. این عدم استقبال هم ناشی از دو دلیل بود. اول هزینه ۹۹ دلاری آن به عنوان حق اشتراک سالانه و دوم نامطئن بودن سرویس در روزهای اول بود .

سیستم‌عامل iOS 2، در کنار iPhone 3G منتشر شد. برای همین طبیعتاً آمادگی پشتیبانی از سخت‌افزارها و ویژگی‌های جدید این مدل، مانند A-GPS و 3G را داشت.

بروز رسانی های iOS 2 :

متأسفانه، iOS 2، نسخه باثباتی محسوب نمی‌شد. بسیاری از کاربران، مشکلاتی مانند عمر کم باطری، مشکلات اجرای اپلیکیشن‌‌ و قطع شدن تماس‌ها را تجربه کردند. همه این مشکلات هم در فاصله میان دو نسخه 2.0.1 و 2.0.2 رخ داده بود که انتشار آن‌ها در زمانی زودتر از انتظار انجام شده بود. نسخه 2.1 در سپتامبر 2008 و برای رفع مشکلاتی که پیشتر بیان شده بود منتشر شد و مجموعه زیادی از باگ‌های iOS را ترمیم کرد. علاوه بر این همگام‌سازی دستگاه با آیتونز را سریعتر از گذشته کرد.در نوامبر همان سال iOS 2.2 منتشر شد. این بروز رسانی، کام کاربران نقشه را شیرین‌تر کرد. با این نسخه، ویژگی‌های Street View، مسیریابی برای پیاده‌روی و نقشه مسیرهای حمل‌ونقل عمومی به گوگل مپ اضافه شدند.

3-2-2 نسخه iOS 3 ( به کام ویژگی‌ها ) :

نسخه سوم iOS همراه با iPhone 3GS، در ژوئن 2009 معرفی شد. این نسخه از iOS همانند آیفون 3 GSامکانات برجسته‌ای نسبت به نسل قبل خود نداشت. در مقابل، اپل با لیستی بلندبالا از قابلیت‌ها و اپلیکیشن‌ها، سعی کرده بود کمبود‌های موجود در iOS را جبران کند که در ادامه به بعضی از این موارد اشاره می‌کنیم. 

ویژگی Cut ، Copy و Paste :

با انتشار iOS 3، اپل، عمل‌کرد انتخاب‌ متون جدیدی را ارائه نمود که با صفحات لمسی به خوبی سازگار بود. البته این موضوع از جمله مواردی محسوب می‌شد که در آن عمل‌کرد قلم‌نوری بهتر از انگشت است. ترکیب خاص اپل در این مورد، شامل ذره‌بین معروف بزرگنمایی متون و دستگیره لغزشی انتخاب متن بود که علاوه بر اینکه مانند سایر ویژگی‌های iOS به خوبی با تاچ سازگار بودند در رابطه با کاربردپذیری نیز گوی سبقت را از رقیبان خود ربود. همانند سایر ویژگی‌ها و امکانات معرفی شده در iOS 3، این ویژگی نیز مدتها بعد از زمانی که کاربران انتظار داشتند معرفی شد اما اپل در این مدت، تلاش می‌کرد که رابط کاربری و این ویژگی را به استاندارد بالایی که مد‌نظر داشت برساند.

ویژگی جستجوی Spotlight:

کاربران مک، Spotlight را به خوبی می‌شناسند. سرویس جستجوی قدرتمند OS X، که به کمک آن می‌توانید به دنبال هر چیزی بگردید. یافتن فایل و محتوای مورد نظر در iOS، آهسته آهسته در حال تبدیل شدن به کاری سخت و طاقت‌فرسا بود. از اینرو وجود یک سیستم جستجوی جامع برای جستجوی گوشه و کنار دستگاه اجتناب‌ناپذیر می‌نمودSpotlight به کاربران iOS اجازه می‌داد که با کشیدن صفحه‌اصلی به سمت راست، با تکست‌باکسی روبرو شوند که از طریق آن می‌توانستند در لیست مخاطبان، ایمیل‌ها، تقویم، نوت‌برداری‌ها و لیست‌ آهنگ‌های خود به دنبال هر چیزی بگردد. بعدها امکانات دیگری به Spotlight اضافه شدند. اما اپل ویژگی وارد کردن متن در صفحه اصلی و جستجوی عبارت در تلفن را «بلاخره به iOS اضافه کرد». امکانی که مدتها به عنوان یکی از ویژگی‌های عادی و متداول در بلک‌بری، پالم، WebOS و ویندوزموبایل شناخته می‌شد.

راه‌اندازی سرویس اعلان (Notification) برای اپلیکیشن‌های Third Party:

با اینکه وعده راه‌اندازی این سرویس در iOS 2، به کاربران داده شده بود ولی تا زمان انتشار iOS 3، خبری از آن نبود. اما در همان شرایط نیز، سرویس اعلان‌های پلت‌فرم اپل، همچنان نسبت به رقبا پیشتاز بود. سرویس نوتیفیکشن‌ها، قادر بود، نمایش لیستی از اعلان‌های مرتبط با نرم‌افزارهای مختلف را بر عهده بگیرد. این ویژگی، سرانجام قربانی محبوبیت خود شد و نمایش پی‌در‌پی پنجره‌های اعلان آن کاربران را آزار می‌داد. اپل، پشتیبانی ازMMS را نیز به iOS 3 اضافه کرد. هرچند که تا میانه‌های سال ۲۰۰۹، این ویژگی، نسبت به سایر امکانات iOS، اهمیت کمتری میان کاربران داشت.

در حقیقت iOS 3، بیشتر به جبران ضعف‌های مهم و بررسی شکایات کاربران از سرویس‌های نسخه‌های قبلی پرداخته بود.

ویژگی مهم دیگری که به iOS 3، اضافه شد، شماره‌گیری صوتی بود. البته اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم، این ویژگی بیشتر چیزی شبیه کنترل‌ صدا بود تا شماره‌گیر صوتی. چراکه علاوه بر شماره‌گیری مخاطبان، می‌توانست یک موسیقی را اجرا کرده و یا آنرا شناسایی کند.

Voice Control، در هنگام معرفی، از زبان‌های زیادی پشتیبانی می‌کرد، موضوعی که با سیاست کلی iOS، یعنی گسترش هرچه بیشتر، همخوانی داشت.

در مجموع iOS 3، بیشتر به پر کردن خلاء ویژگی‌ها و امکانات توجه کرده بود. علاوه بر موارد فوق، iOS 3، ویژگی‌های تازه‌ای داشت که حتی در اولین عرضه، از ویژگی‌های مشابه موجود در سایر پلت‌فرم‌ها پیشی گرفتند. بعضی از این ویژگی‌های عبارت بودند از:

• لمس صفحه نمایش برای فوکوس در اپلیکیشن دوربین.
• امکان خریداری مستقیم فیلم، سریال‌های تلویزیونی و کتاب از آیتونز و از طریق دستگاه.
• ویژگی نظارت والدین که بر همه چیز در فروشگاه‌ها نظارت می‌کرد.
• ویژگی Find My iPhone، برای ردگیری دستگاه‌های گم شده یا به سرقت رفته است.
• امکان خرید از طریق اپلیکیشن‌های واسطه که به افزایش سود کمپانی منجر شد.
• پشتیبانی کامل از بلوتوث و لوازم جانبی مرتبط با داک برای اتصال‌های دو‌طرفه.
• پشتیبانی از اجرای اپلیکیشن‌ آی‌پاد در نرم‌افزارهای واسطه (Third Party).
• عرضه اپلیکیشن‌ قطب نما در آیفون 3.
• ویژگی تکمیل خودکار فیلدها (Autofill) در سافاری.
• اضافه شدن تعداد زیادی API به SDK برای بهره‌مندی از مزیت‌های سازگاری‌های آیفون.

پس از اینکه iOS 1، پلت‌فرم جدید اپل را در بازار مستقر کرد و iOS 2، پای اپلیکیشن‌ها را به iOS باز کرد، iOS 3، در حقیقت به جبران ضعف‌های مهم و بررسی شکایات کاربران از سرویس‌های نسخه‌های قبلی پرداخت. اپل با بروز رسانی‌های مداوم خود، نه تنها تلاش نمود که به از نظر امکانات سیستم‌عامل خود را به رقبا نزدیک کند، بلکه تلاش نمود، سیستم‌عامل ارائه کند که نسبت به سایرین پیشتاز نیز باشد. تا این مرحله، اپل به خوبی iOS را به جلو رانده بود و فقط چند نقص مهم مانند عدم پشتیبانی از چندوظیفگی در آن را وجود داشت.

 

بروز رسانی‌های iOS 3 :

چند ماه بعد، اپل نسخه 3.1 را منتشر کرد که چند ویژگی دیگر مانند قفل‌کردن راه دور، امکان دانلود زنگ‌خوری، ترکیب هوشمندانه موزیک و Voice Control از طریق بلوتوث را به iOS اضافه نمود. در فوریه 2010 نیز نسخه 3.1.3 منتشر شد که نسخه نهایی سیستم‌عامل را برای آیفون 2G و آی‌پاد تاچ عرضه می‌کرد.

• iOS 3.2 (آی‌پد وارد می‌شود ) :

حالا زمان مناسب فرا رسیده بود و iOS بر روی گجت‌هایی با صفحه بزرگ‌تر نیز اجرا می‌شد. مانند دوره‌های قبل که اپل کار مشابهی برای سازگاری iOS با دستگاه‌های اصلی خود انجام می‌داد، این‌بار نیز با انتشار یک بروز رسانی جدید، خود را برای ملاقات با آی‌پد مهیا کرد. هدف اصلی انتشار iOS 3.2 در حقیقت همین بود. یعنی سفارشی‌سازیiOS برای سازگاری با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر آی‌پد و مواردی چون صفحه‌اصلی گسترده‌تر (Landscape)، پنجره‌های اعلان جدید و غیره .

الگوهای جدید رابط‌کاربری برای صفحه‌نمایش بزرگتر :

برای اینکه iOS بر روی آی‌پد اجرا شود، اپل به استفاده از رابط‌کاربری آیفون قناعت نکرد، بلکه تغییرات خاصی را برای صفحه‌نمایش جدید در نظر گرفته و طراحی نمود. یکی از مهمترین تغییرات انجام شده، اضافه نمودن یک اسلاید‌بار در سمت چپ صفحه بود. معمولاً هر اپلیکیشن، دارای لیستی از محتویات است که با کلیک بر روی کلیدی خاصی نمایش داده شود و پس از آن می‌توان آنرا حذف نمود. اپل کلید مورد نظر را در اغلب اپلیکیشن‌های آی‌پد حذف کرد و به جای آن یک لیست در سمت چپ اپلیکیشن‌ها اضافه کرد. با این کار کلید بازگشت (Back) نیز در مواردی حذف شد.در تصویر بالا می‌توانید این مورد را در اپلیکیشن Note مشاهده کرده و متوجه تغییر مورد نظر در صفحه‌نمایش آی‌پد بشوید. علاوه بر این، کاربر می‌توانست با چرخاندن آی‌پد، اپلیکیشن‌ را به صورت تمام صفحه مشاهده کند. با این کار، لیست محتویات مخفی شده و کلید نمایش آن ظاهر می‌شود. اپل، علاوه بر این پنجره‌های محاوره‌ای اعلان را به سراسر سیستم عامل اضافه نمود. امکانی که کاربران آیفون پیشتر در صفحات مختلف، در اختیار نداشتند.

طراحی جدید اپلیکیشن‌ها :

در کنار تغییرات دیگر iOS، بعضی از اپلیکیشن‌های iOS محور، به صورت اختصاصی برای آی‌پد تغییر پیدا کردند. اپل ردیفی اختصاصی برای بوک‌مارک‌ها به سافاری آی‌پد اضافه کرد. نمایش آبشاری اپلیکیشن‌ها در اپ‌استور، سازماندهی تصاویر در پشته‌هایی با قابلیت درج تصاویر دلخواه و مشاهده پیش‌نمایش آن‌ها در اپلیکیشن Photos، ساده‌سازی اپلیکیشن‌ موزیک با رابط‌کاربری آیتونز مانند و دو ردیفه شدن بخش تنظیمات (Settings) از دیگر تغییرات اختصاصی اعمال شده بر روی iOS بودند. اساساً با تغییراتی از این دست، اپلیکیشن‌هایی که پیش از این بر روی صفحه‌نمایش 1024 در 728 پیکسلی آی‌پد کشیده شده و زشت به نظر می‌رسیدند به خوبی با آن سازگار شدند.

طراحی واقع‌گرا (Skeuomorphism):

توضیح: در اسکیومورفیسم، هدف، استفاده از المان‌هایی است که محیط کاربری اپلیکیشن‌ها را طبیعی و ملموس‌ نشان دهد. برای مثال به حالت چرم‌مانند اپلیکیشن‌ Note و یا محیط نرم‌افزار تقویم نگاه کنید. پیشتاز این سبک طراحی اپل است.

طراحی‌ها در iOS 3.2 از نظر زیبایی‌شناسی به گونه‌ای بودند که حالتی نوستالژی به کاربر هدیه می‌داد. هرچند این سبک طراحی خوشایند بعضی‌ها نبود ولی در مجموع متفاوت با سبک‌وسیاق طراحی‌های امروزی محسوب می‌شد. طراحی اپلیکیشن‌ Note به صورت یک دفترچه چرمی و یا طراحی لیست‌مخاطبان و آدرس به صورت یک دفترچه با ورق‌های زیاد از این نمونه محسوب می‌شدند. در حالیکه به نظر می‌رسید، دنیای مدرن امروز به عبارت «زیبایی در سادگی است.» رسیده است، مسأله اصلی در طراحی‌های واقع‌گرای اپل این بود که گویا رابط‌کاربری اپلیکیشن‌هایش ارتباط مستقیم و خوبی با کاربر برقرار نمی‌کند. با این حال، با اینکه لیست‌مخاطبان iOS ممکن است به صورت یک کتاب جلوه کند اما این کتاب را نمی‌شد ورق زد. در‌واقع لیست‌مخاطبان، کتاب نبود، بلکه به صورت ساده شده یک شبه کتاب بود. این نگاه و سبک طراحی تا حدودی باقی‌ماند و در مواردی به OS X هم منتقل شد. برای بررسی صحت این کلام کافی است به تقویم و لیست‌مخاطبان در نسخه شیرکوهی OS X نگاهی بیاندازید!

پس از این، انتقادهای زیادی به اپل و آی‌پد شد. انتقادهایی که عقیده داشتند، آی‌پد، یک آیفون بزرگ است. همین!

از نظر فنی، انتقادهای وارد شده به iOS 3.2 درست بودند. در‌واقع اپل تغییرات معنادار و شاخصی در هسته رابط‌کاربری iOS 3.2 انجام نداده بود. صفحه‌ اصلی همچنان چینشی از آیکون‌ها به همراه یک داک در پایین صفحه بود (البته در این مورد، صفحه اصلی می‌توانست آیکون‌های بیشتری را در خود جای دهد). تعامل میان سیستم‌عامل و اپلیکیشن‌ها همچنان مانند قبل بود. با کلیک بر روی اپلیکیشن، وارد نرم‌افزار شده و با کلیک بر روی کلید خانه به صفحه اصلی پرش می‌کردیم. با همه اینها، با‌عرضه آی‌پد، بازار و کاربران نشان دادند که انتقادهای مطرح شده آنچنان مهم نیستند. اپل تاکنون به میلیون‌ها کاربر نحوه به کارگیری آیفون را آموزش داده است و با انجام تغییرات ضروری بر روی iOS برای استفاده در آی‌پد به جای ایجاد سردرگمی در کاربران iOS، کاربران آیفون را نیز به مشتریان بالقوه آی‌پد تبدیل کرده است.

نسخه 3.2 و دو نسخه زیر مجموعه آن، منحصرا به آی‌پد مربوط می‌شدند و با اضافه نمودن چند تغییر مهم، پلت‌فرمی یکپارچه‌ را در اختیار کاربران خود قرار داده است.

4-2-2 نسخه iOS 4 ( فرصتی برای چندوظیفگی ) :

این نسخه که در ژوئن 2010 منتشر شد در یک عبارت خلاصه شده بود: افزودن ویژگی‌هایی برای قدرتمند‌تر شدن کاربر. چندوظیفگی، فولدرها، اتصال وای‌فای، کنترل غلط‌های املایی، بهبود سرویس جستجوی Spotlight (اضافه شدن جستجوی وب و ویکی‌پدیا به آن)، این‌باکس تجمیع‌شده و پشتیبانی از حساب‌های کاربری چندگانه در Exchangeویژگی‌هایی بودند که همگی در یک نسخه اضافه شدند. هدف از این کار هم کمک به iOS در رقابت با اندروید بود که این روزها در حال قدرت‌نمایی بود.

در میان همه امکانات معرفی شده، برجسته‌ترین بهبود iOS، چندوظیفگی محسوب می‌شد. با وجود این iOS 4 از نظر فنی، از چندوظیفگی واقعی پشتیبانی نمی‌کرد و iOS به تمام اپلیکیشن‌ها اجازه نمی‌داد که در پس‌زمینه به سادگی اجرا شوند.

سؤال مهم آن زمان این بود که آیا پیاده‌سازی چندوظیفگی به روش منحصربفرد اپل بدون مشکل‌ خاصی در همه موارد عمل می‌نمود یا خیر؟

اپل در مقابل، به توسعه‌دهندگان، سرویس‌های چندوظیفگی مختلفی را ارائه می‌داد که می‌توانستند از آن‌ها در پس زمینه، استفاده کنند. بعضی از این سرویس‌ها عبارت بودند از:

• اجازه به اپلیکیشن‌های محلی (اپلیکیشن‌هایی که برای کار نیازی به اینترنت ندارند) برای نمایش‌ پنجره‌های محاوره‌ای اعلان در زمان‌های تعیین شده.
• تمام‌کننده وظایف، هنگامی که کاربر از یک اپلیکیشن‌ خارج می‌شد، به اپلیکیشن‌ها اجازه می‌داد فرآیند آپلود یا وظایف محدود دیگری را به اتمام برساند.
• جابه‌جایی سریع بین اپلیکیشن‌ها، به نرم‌افزارها فرصت می‌داد تا حالت جاری خود را به راحتی ذخیره نموده و در هنگام مراجعه مجدد کاربر، آخرین وضعیت خود را راه‌اندازی کنند.
• اپلیکیشن موزیک، قادر به اجرای موسیقی در پس‌زمینه بود.
• اپلیکیشن ناوبری، در هنگام سوئیچ بین برنامه‌ها نیز قادر به ردیابی موقعیت‌ها بود.
• اپلیکیشن VoIP هنگام سوئیچ برنامه نیز قادر به حفظ تماس جاری بود.

تمامی موارد فوق، به توسعه‌دهندگان فرصت می‌داد برای پیشتیبانی از چندوظیفگی، اپلیکیشن خود را راحت‌تر بروز رسانی کنند، کاری که بسیاری از توسعه‌دهندگان انجام دادند.

بعدها مشخص شد که این مسأله برای اکثر کاربران بدون مشکل است. روش پیاده‌سازی اپل به این معنا است که آیفون از این پس، کمتر از جانب برنامه‌هایی که حافظه زیادی را به کار می‌گیرند تحت فشار قرار خواهد گرفت، که به نوبه خود به عمر بیشتر باتری و عمل‌کرد بهتر دستگاه منجر خواهد شد. در‌واقع تکنیک به کار رفته توسط اپل، یک سیستم‌عامل تک‌وظیفه بود که در صورت نیاز، ویژگی چندوظیفگی را به کاربران ارائه می‌کرد، همین مسأله نیز باعث شده سیستم‌عامل اپل، در موارد مختلفی مانند بروز رسانی‌ اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه به اندازه کافی قدرتمند نباشد. با این حال، اتفاقی که در iOS 4 رخ داد، برای اکثر کاربران، فراتر از انتظار ظاهر شده است.

 

تا اینجا، چندوظیفگی، در اپل کلید خورده بود اما قدم بعدی، ایجاد تغییر در رفتار دکمه Home بود. از این پس با دابل‌کلیک بر روی کلید خانه، آخرین اپلیکیشن‌های اجرا شده نمایش داده می‌شدند. اگرچه استیو جابز به جمله معروف «اگر شما Task Manager را در دستگاه داشته باشید...کاربران آن را نخواهند پذیرفت» اعتقاد داشت، اما بازهم در شرایطی،لازم بود که کاربران با نگه‌داشتن انگشت بر روی اپلیکیشن‌ها، از آن‌ها خارج شوند. علاوه بر این اپل، امکاناتی همیشگی برای کنترل موسیقی در iOS قرار داد که با کشیدن صفحه به سمت چپ در اختیار کاربر قرار می‌گرفت.

اما تغییرات دیگری نیز در iOS 4، وجود داشت:

• فیس‌تایم (Face Time):

سیستم‌عامل iOS 4، برای آیفون 4 معرفی شده بود. از این رو ویژگی جدیدی برای استفاده از دوربین جلو دستگاه نیز به آن اضافه شده بود: سرویس مکالمه ویدئویی فیس‌تایم. همانند بسیاری دیگر از امکانات ارائه در iOS، مطمئناً اپل اولین ارائه‌کننده سرویس‌هایی مانند فیس‌تایم نبود، ولی مثل همیشه، پیاده‌سازی اپل، نسبت به رقبا، عمل‌کردی بهتر و رابط‌کاربری ساده‌تری داشت.فیس‌تایم فعلاً برای برقراری تماس ویدئویی بین دو آیفون (یا مک و یا آی‌پد) کاربرد دارد، اما اپل وعده داده که این سرویس را به صورت یک استاندارد جهانی ارائه خواهد داد. وعده‌ای که هنوز عملی نشده است.

• فولدرها (Folders):

اپل ویژگی ساخت فولدر در صفحه‌اصلی را «بلاخره به iOS اضافه کرد». راهکار اپل در این زمینه زیبا و هوشمندانه بود. کافی بود آیکون اپلیکیشن‌ را بر روی آیکون اپلیکیشن دیگر بکشید تا یک فولدر ساخته شده و دو اپلیکیشن به درون آن کشیده شوند. این روش، یک نوآوری در رابط‌کاربری محسوب می‌شد. روشی ساده که اپل با موفقیت انجام داد و گویا اندروید به تازگی در نسخه ساندویچ بستنی (Ice Cream Sandwich) با مشکلات ناشی از آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. متوسط اپلیکیشن‌های نصب شده بر روی یک دستگاه آیفون آنقدر زیاد است که جستجو برای یافتن آن‌ها عملاًکاری خسته‌کننده و سخت محسوب می‌شود. در آن مرحله، Spotlight هم آنچنان که باید قدرتمند نبود. از این رو معرفی امکانی مانند «فولدر»، کاربردی بوده و به چشم می‌آمد.

• صفحه‌نمایش رتینا ( retina ) :

اپل پشتیبانی از صفحه‌نمایش رتینا آیفون 4 و پردازش‌های سریع‌تر را فراموش نکرده بود. مسأله‌ای که به توسعه‌دهندگان فرصت تولید اپلیکیشن‌های بسیار باکیفیت را ارائه می‌داد. از آنجایی که تعداد پیکسل‌های صفحه‌نمایش جدید آیفون نسبت به نسخه قبلی خود دقیقاً دوبرابر شده بود، توسعه‌دهندگان مجبور نبودند برای بروز رسانی اپلیکیشن‌های خود عجله کنند. به‌خصوص آنکه، اپلیکیشن‌هایی که با SDK اپل توسعه و تولید شده بودند به صورت رایگان کلیدهای باکیفیت‌تر و ویجت‌های رابط‌کاربری جدیدی دریافت کرده‌ بودند.

• مکاناتی برای افزایش بهره‌وری (Productivity):

اگرچه با تمام تغییرات اعمال شده در iOS 4، بازهم ممکن بود نظر کاربران حرفه‌ای بلک‌بری به سمت این سیستم‌عامل جلب نشود، اما اپل سرویس ایمیل iOS خود به کمک پشتیبانی از حساب‌‌های کاربری چندگانهExchange، تجمیع این‌باکس‌ها و پنجره ارسال ایمیل تقویت کرد. سرویس کنترل غلط‌‌های املایی در سراسر سیستم‌عامل ظاهر شده بود و غلط‌های املایی به کمک زیرخط (Underline) قرمز مشخص و کلمات جا مانده در جمله به کاربر پیشنهاد داده می‌شد. اپلیکیشنتقویم، حالا به کاربراناجازه می‌داد تقویم‌ خاصی را به صورت جداگانه پنهان کنند. لیست‌مخاطبان توانایی مرتبط کردن (Link) مخاطبان یکسان را داشت و در اپلیکیشن‌ ارسال پیامک قابلیت جستجو نیز تعبیه شده بود.

بروز رسانی iOS 4 ( توسعه اکوسیستم ) :

متأسفانه برای اپل، iOS 4 همان‌ اندازه در رسوایی آنتن‌دهی سهیم بود که آیفون 4 بود. در این نسخه از iOS (همانند نسخه‌های قبل)، اپل ادعا کرده بود که دستگاه به درستی اطلاعات میزان سیگنال‌های دریافتی را نمایش نمی‌دهد.

پاسخ اپل اینگونه بود:

کاربران اعلام کرده‌اند هنگامی که آیفون را به صورت خاصی در دست می‌گیرند، از تعداد نوار‌های نمایش دهنده میزان سیگنال‌های دریافتی به شدت کاسته می‌شود. احتمالاً این اتفاق اغلب در مکان‌هایی رخ می‌دهد که سیگنال‌های دریافتی ضعیف‌تر هستند. اما علت واقعی این است که ما به صورت اشتباه 4 یا 5 نوار سیگنال را در آیفون نمایش می‌دادیم. علت افت نوار‌های سیگنال کاربران این است که هیچ‌گاه در ابتدای امر سیگنال‌های دریافتی تا این قوی حد نیستند.

• نسخه 4.0.1 :

این بروز رسانی برای آی‌پد نیز منتشر شد. تاریخ انتشار این نسخه جولای 2010 بود و در آن برای رسیدگی به مشکل آنتن‌دهی، نمایش نوارهای سیگنال، عادی شدند.

• نسخه 4.1 :

این نسخه به اپل کمک کرد تا شبکه بازی‌های موبایلی خود را به کمک Game Center مستحکم‌تر کند. امکانی با محدودیت‌های مختلف که برای اکوسیستم بازی‌های iOS ضروری محسوب می‌شد. علاوه بر این اپل امکان ثبت مستقیم اشتراک تلویزیون‌های کابلی و اجازه شوهای تلویزیونی از طریق دستگاه را به iOS اضافه کرد. چیزی شبیه شبکه‌اجتماعی Ping که کاربری مشابهی در زمینه موسیقی داشت. امکانی که در درجه دوم اهمیت بود و کاربران آن کمتر بودند. نسخه 4.1، امکان عکس‌برداری HDR، برای ترکیب خودکار دو عکس با نوردهی متفاوت را به دوربین جلو اضافه کرد. ویژگی بعدی، آپلود ویدئوهای Full HD به یوتیوب بود.

• نسخه 4.2.1 :

این بروز رسانی، پای چندوظیفگی و ساخت فولدر را به آی‌پد باز و نسخه iOS را برای تمام دستگاه‌های اپل یکسان نمود. اپل در کنار این موارد، سرویس AirPlay را برای استریم ویدئو میان دستگاه‌های iOS و Apple TV معرفی نمود. این سرویس، از جمله مواردی بود که نسبت به راهکارهای ارائه شده در سایر پلت‌فرم‌ها توجه زیادی را به خود جلب ننمود چرا که فاصله بسیار زیادی با سرویس‌های رقیب دارد.

• نسخه 4.2.5 :

این نسخه صرفاً برای پشتیبانی اپراتور وِرایزون (Verizon) از آیفون منتشر شد. این کار در‌واقع امتیاز دیگری را به ارمغان آورد: پشتیبانی کامل از Hotspot های وای‌فای مبتنی بر تلفن‌همراه. در ادامه این بروز رسانی‌ها اپل نسخه 4.3 را نیز در مارس منتشر کرد که از AirPlay در اپلیکیشن‌های Third Partyو Hotspotهای شخصی برای دستگاه‌های GSM پشتیبانی‌ می‌کرد.

 

5-2-2 نسخه iOS 5 ( سیری و چیزهای دیگر ) :

مانند iOS 3، در زمان معرفی iOS 5 هم آیفونی با پسوند S معرفی شد. آیفون 4S. علاوه بر این همانند iOS 3، نسخه ۵ نیز با انبوهی از امکانات جدید به بازار آمد. امکاناتی بسیار زیاد که ناخودآگاه شما را متوجه نبرد سخت میان تلفن‌همراه می‌کرد. سخت‌افزار جدید بی‌نظیر بود و iOS 5 هم به کمک آمده بود تا اپل به این دو بتواند سهمی دائمی و قابل‌توجه از بازار به خود اختصاص دهد. ویژگی‌های iOS 5 زیاد بودند.

سیری :

سیری تنها در آیفون 4S در دسترس بود. اپل سرویس کنترل صدا را با یک دستیار مجازی جایگزین کرده بود که کارهایی بیشتر از تماس گرفتن انجام می‌داد. سیری به شما امکان می‌دهد که سؤالات خود را در سراسر OS و حتی وب بپرسید و نظرات او را مشاهده کنید. سیری با همه چیز در ارتباط بود از تقویم گرفته تا موتور جستجویWolfarmAlpha. سیری از نوت‌برداری و حاشیه‌نویسی(ویژگی جدید iOS) نیز پشتیبانی می‌کرد. که عمل‌کردی قابل قبول نیز داشت.

اپل، در ابتدا سیری را به صورت آزمایشی (Beta) معرفی کرد. عمل‌کرد سیری در مواردی، نامطمئن بود. برای مثال، سیری در مواقعی برای تشخیص صدا یا حاشیه نویسی قادر نبود به اینترنت متصل شود و گاهی نتایج غیرمعمولی و عجیبی نمایش می‌داد. اما به عنوان یک رابط‌کاربری، سیری یکی از بهترین و کاربردی‌ترین ویژگی‌های وعده داده شده بود که در این دوره معرفی شد.

مدیریت اعلان‌ها (Notification Center):

با این ویژگی، اپل برای نمایش رگباری اعلان‌ها در صفحه‌نمایش، چاره اندیشید. مشابه با عمل‌کرد اندروید، یک منوی کشویی ثابت در iOS تعبیه شده که می‌توان آن را به پایین کشید و لیستی از اعلان‌های اپلیکیشن‌های مختلف را در آن مشاهده و یا با زدن بر روی کلید X، آن‌ها را حذف نمود. علاوه بر این نوتیفیکیشن سنتر اپل، اولین اپلیکیشنی محسوب می‌شود که به صورت ویجتی یکپارچه و داخلی، اطلاعات محیطی، آب‌و‌هوا و بازار‌بورس را نمایش می‌دهد.

در این سرویس بخشی بسیار بزرگ (بسته به تعداد اپلیکیشن‌هایی که نصب کرده‌اید) وجود دارد که به کمک آن می‌توانید تعیین که کدام اپلیکیشن می‌توانند برای شما پنجره‌های محاوری اعلان را نمایش بدهد. به کمک همین بخش می‌توانید تعیین کنید که کدام اعلان‌ها در لاک‌اسکرین پدیدار شوند. امکان دیگر این سرویس، نمایش موقت اعلان‌ها در قسمت بالای صفحه نمایش، برای جلوگیری از ایجاد وقفه در برنامه در حال اجرا است. صاحب نظران هنوز نمی‌توانند در مورد توانایی اپل در بهبود سرویس مدیریت اعلان‌ها نظر قطعی بدهند.

سرویس iMessage:

با iOS 5، اپل رسماً به بخشی از منبع درآمد اپراتورهای تلفن‌همراه و سیستم‌ ارسال پیامک کاربران بلک‌بری دست‌اندازی کرد. اپل این کار را با معرفی سرویس iMessage انجام داد. مشابه سرویس پیام‌کوتاه بلک‌بری (BBM)، این سرویس قابلیت نمایش تأیید دریافت پیام (Delivery) و ارسال پیام‌های چند‌رسانه‌ای را در خود داشت و بر خلاف سرویس پیام‌کوتاه (SMS) کاملاً رایگان بود. کمپانی سرویس iMessage را با اپلیکیشن داخلی Messaging در آیفون ادغام‌ و نسخه‌های مشابهی از آن را برای آیفون، آی‌پد و آی‌پاد تاچ تولید نمود.

این سرویس هم به اپل‌ آی‌دی و هم به شماره تلفن نیاز داشت و در هر دو حالت نیز قادر به تشخیص بود که گیرنده، قادر به استفاده از iMessage هست یا خیر. اگر جواب این سؤال مثبت باشد، iOS به صورت خودکار، پیام شما را به این سرویس تبدیل نموده و آن را به تمام‌ دستگاه‌های اپلی، که گیرنده برای استفاده از این سرویس فعال نموده ارسال می‌کند. این پردازش بسیار راحت و دور از چشم کاربر انجام می‌شود. با وجود این، همین مسأله راحتی و پنهان بودن می‌تواند برای کاربران که به صورت مرتب تلفن‌‌های خود تعویض می‌کنند گیج‌کننده شود. با این حال، iMessage به هیچ‌عنوان نتوانسته به محبوبیتی که BBM داشته و آرزو دارد برسد. چرا که سرویس فعلاً در اوایل راه است و باید منتظر ماند و دید که در آینده چه اندازه از کاربران را مجذوب خود خواهد کرد.

عدم نیاز به PC:

شاید مهمترین ویژگی ارائه شده این باشد که اپل نیاز دستگاه‌های اپلی به اتصال به رایانه از طریق USB را برای فعال‌سازی از میان برد. اگر بخواهیم صادق باشیم باید بگوییم این مسأله که کاربران برای فعال‌سازی دستگاه خود باید آن را به رایانه متصل کنند واقعاً حرکتی ناامید‌کننده بود و همین مسأله نیز تیم اپل‌استور را مجبور کرد تا در در سال‌های اخیر فرآیند فعال‌سازی دستگاه را درون فروشگاه پیاده‌سازی کنند. از لحاظ تئوری، از حالا به بعد آیفون و آی‌پد به اندازه‌ای کامل بودند که می‌توانستند به عنوان دستگاه‌هایی توانمند و کامل برای انجام پردازش‌های موبایلی به کار گرفته شوند. این تغییر، بزرگ و چشمگیر بود و بر همین اساس می‌شد موفقیت‌های بزرگتری را برای آینده iOS متصور شد اما این مسأله، برای ایجاد یک انقلاب در پردازش‌های موبایلی بیشتر یک شرط لازم بود تا کافی.

سرویس iCloud:

اپل در iOS 5، سرویس ابری جدید خود را جایگزین MobileMe کرد. این آخرین تلاش اپل برای محبوب کردن سرویس ابری خود محسوب می‌شود.تلاشی که به سادگی با موفقیت فوق‌العاده‌ای همراه بوده‌ است. علاوه بر موارد برجسته فوق، ویژگی‌های دیگری نیز به iOS 5، اضافه شده بود. شرکت، به سافاری موبایل، ویژگی Reader را اضافه نمود که علاوه بر ذخیره‌سازی صفحات با تغییر ساختار و آرایش صفحه، آن را برای مطالعه ایده‌آل‌تر می‌کرد. آی‌پد از چند‌وظیفگی بهتر از گذشته پشتیبانی می‌کرد و از لحاظ تئوری باعث حذف کلید Home در مجموعه کارکرد‌های کاربر می‌شد. اما در عمل آنگونه که می‌بایست نبود. قابلیت تقسیم شدن صفحه‌کلید آی‌پد به دو‌ تکه جدا از هم در حالت افقی، که تایپ کردن با انگشتان را هنگامی که تبلت با دو دست نگاه داشته‌ایم تا حدودی آسانتر می‌کرد. علاوه بر این تب‌های سافاری در آی‌پد بهتر از گذشته شدند. پنجره‌‌های توضیح نیز نسبت به حالتی که از iOS 3.2 حفظ شده بود، تغییراتی را شاهد بودند. بزرگترین انتقاد مطرح شده به iOS 5، مشکل طول عمر باتری بود. اپل این مشکل را درکنار مجموعه‌ای از باگ‌های نرم‌افزاری در نسخه 1.0.5 به سرعت برطرف نمود.

6-2-2 نسخه iOS 6 ( خداحافظ گوگل مپ ) :

ششمین iOS، در یازده ژوئن 2012 و در کنفرانس جهانی توسعه دهندگان (WWDC) اپل معرفی شد. کمپانی همچنان در مسیری که از سال 2008 در پیش گرفته بود قدم بر‌می داشت. نسخه جدید ترکیبی از امکانات قابل‌ پیش‌بینی و غافلگیر کننده را به iOS 6 آورده بود. با وجود این هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها تکان‌دهنده‌تر از بازسازی یکی از مهمترین اپلیکیشن‌های پلت‌فرم یعنی اپلیکیشن نقشه نبود.

نقشه ( map ) :

گوگل‌مپ، سال‌ها است که معیار و شاخص نقشه‌های آنلاین محسوب می‌شود. سرویسی که اپل امتیاز به کارگیری آن را در iOS، از اولین آیفون معرفی شده در سال 2007 در اختیار داشت. در سال‌های اخیر رابطه میان دو غول دره سیلیکون، به برکت قوانین بی‌پایان و ریز و درشت حق اختراع (Patent) تیره شده بود و اپل از آن زمان برای جدایی هرچه بیشتر از اکو‌سیستم گوگل به خریدن شرکت‌ها(از جمله C3 Technologies ) در سال 2011روی آورده بود.

این تلاش‌ها با معرفی iOS 6 و بازطراحی اپلیکیشن‌ نقشه به ثمر نشست. اپلیکیشنی که از ویژگی پیچ-به-پیچ و حالت پرواز (Flyover) پشتیبانی می‌کرد و سیری با آن ادغام شده بود. اطلاعات این اپلیکیشن از منابع مختلفی جمع‌آوری شده بود اما اطلاعات شرکت هلندی TomTom در تولید اپلیکیشن جدید نقشه از سایر منابع برجسته‌تر بود.

سیری باهوشتر :

سیری، دستیار صوتی چند‌منظوره اپل، بروز رسانی زیادی را نسبت نسخه بتای خود دریافت کرده است. در نسخه ششم iOS، شما می‌توانید از سیری درباره ورزش، برنامه‌های زمانی مختلف، داده‌های اجرا شده بپرسید، تحلیل‌ رستوران‌ها را در Yelp مطالعه کرده و یا از طریق OpenTable برای یک وعده غذایی میز رزرو کنید. علاوه بر این می‌توانید به کمک سیری اپلیکیشن‌ها را اجرا کنید، تنها کافی‌است نام آن‌ها را ببرید و مستقیماً پروفایل‌های خود را در فیس‌بوک و توییتر بروز کنید.

 

Notification Center :

این بخش که نسبت به نسخه قبلی خود تغییراتی جزئی داشت ، انتظارات را برآورده نکرد. در کنفرانس WWDC از اینکه اپلیکیشن‌ها قادر به ایجاد ویجت‌های اختصاصی هستند یا خیر، هیچ صحبتی به میان نیامد. با این همه، اپل تغییراتی را تدارک دیده بود. برای مثال به کمک سرویس Do Not Disturb، بخش اعلان‌ها، در ساعات خاصی به حالت سکوت می‌رود. علاوه بر این به منوی کشویی نوتیفکیشن سنتر، فیس‌بوک و توییتر نیز اضافه شدند.

ادغام فیس‌بوک با iOS:

با ورود فیس‌بوک به اعلان‌ها و سیری در iOS 6، تنها یک قدم دیگر برای کامل شدن باقی مانده‌ بود. ادغام فیس‌بوک باiOS. یکپارچه‌سازی فیس‌بوک با سیستم‌عامل اپل، به صورت رسمی در iOS 6 انجام گرفت و با این کار فیس‌بوک نیز در زمینه ادغام با iOS، به توییتر پیوست. حال که ویژگی چندمنظوره به اشتراک‌گذاری مخاطبان در سراسر پلت‌فرم فعال شده بود، ادغام فیس‌بوک با iOS بسیار شاخص‌تر جلوه‌ می‌کرد. از این پس، شما می‌توانستید، امتیاز خود را در Game Center براحتی در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کنید، عکس‌های خود را آپلود کرد و رخدادهای فیس‌بوک را در تقویم iOS درج کنید.

سرویس Passbook:

سورپرایز اپل در iOS 6، سرویس Passbook بود که می‌تواند در آینده بازار در حال رشد پرداخت‌های موبایلی را متحول کند. سرویسی برای نگه‌داری بلیط‌ها، کارت‌های هدیه، کارت‌های تخفیف و یا هر چیز دارای بارکد در یک مکان. حال به راحتی می‌توان تصور کرد که چگونه ممکن است اپل برای رقابت با والت‌کارت‌های گوگل، به کمک میلیون‌ها کارت اعتباری فعال و ثبت‌شده در آیتونز به تکامل بیشتر این سرویس کمک کند.

به اشتراک‌گذاری تصاویر:

معرفی این ویژگی کمی عجیب به نظر می‌رسید. ادغام فیس‌بوک با iOS، موفقیت بزرگی برای یک پلت‌فرم محسوب می‌شد. اما سرویس Photo Sharing Stream به کاربران اجازه می‌داد که مستقل از فیس‌بوک، عکس‌ها خود را با دوستانشان در پلت‌فرم iOS به اشتراک بگذارند. مشابه همین ویژگی در iOS 5، این سرویس به کاربران فرصت می‌داد تصاویر خود را به صورت آنی در سایر دستگاه به اشتراک بگذارند، با این تفاوت که در iOS 6، کاربران سایر دستگاه‌ها نیز در تصاویر مشارکت داشته باشند. این اولین بار نبود که اپل شانس خود را در ایجاد یک شبکه‌اجتماعی امتحان می‌کرد. اما مشابه سرویس Ping، اپل در مبارزه‌ای سخت وارد شده بود که در این زمینه خاص رقیبی فوق‌العاده قوی مانند فیس‌بوک را در مقابل خود می‌دید.

7-2-2 نسخه iOS 7 ( سلام جانی آیو ! ) :

iOS 7 اولین سیستم‌عاملی محسوب می‌شود که همزمان با دو تلفن‌هوشمند جدید iPhone 5S و iPhone 5Cبه بازار عرضه شد.

تغییراتی قابل توجه در اپل:

پس معرفی دلسردکننده اپلیکیشن نقشه، تیم‌ کوک پیام عذرخواهی خود را در وب‌سایت اپل منتشر نمود. در این میان، اسکات فورستال که سال‌ها مسئولیت بخش طراحی iOS را به عهده داشت، به خاطر خودداری از امضای پیام عذرخواهی، مجبور به ترک اپل شد. مدت کمی پس از جدا شدن فورستال، طراح صنعتی اپل، جانی آیو جایگزین او شد.اولین اتفاق مهم پس از ورود جانی آیو، ایجاد تغییراتی اساسی در ظاهر سیستم‌عامل موبایل اپل بود.با این تصمیم، تمامی آیکون‌های درخشان، طرح‌های قوی و طراحی‌های معروف اسکومورفیک اپل حذف شده و جای خود را به الگوهای گرافیکی تخت، گرادیان‌های رنگارنگ و لایه‌های ترنسپرنت دادند. بلافاصله بعد از عرضه iOS 7 منتقدان طراحی آن را ساده‌انگارانه و گیج‌کننده دانستند.

فاکتور اصلی در طراحی iOS 7، نگرشی نو به لایه‌ها بود. صفحه‌ اول (Home Screen) و اپلیکیشن‌ها در پایین‌ترین لایه اجرا می‌شوند. این در حالی است که اپل با اضافه کردن لایه‌های ترنسپرنت و مات‌کردن تصویر پس‌زمینه، لایه‌های مختلف را بر روی یکدیگر ایجاد نموده است.صفحه‌کلید و نوار ناوبری در بخش پیام‌رسانی(Messages) یک مثال خوب در این زمینه محسوب می‌شوند: متن‌ پیام‌ها در لایه پایین قرار گرفته‌اند. لایه کیبورد هم در بالای آن نشسته و پس از آن لایه ناوبری وجود دارد.رابط‌کاربری جدید، شامل یک نوتیفیکیشن سنتر بهتر و تازه‌تر بوده و در کنار آن، ویژگی جدید Control Center نیز اضافه شده است.

Control Center :

این بخش با کشیدن انگشتان (Swipe) از پایین صفحه به بالا نمایش داده می‌شود. کنترل سنتر در‌ واقع نسخه‌ اپلی و ساده‌ شده Quick-Settings گوشی‌های اندرویدی است. به کمک بخش کنترل سنتر، کاربر به راحتی به بعضی از ویژگی‌های دستگاه مانند بلوتوث، وای‌فای، نور صفحه و... دسترسی دارد. کنترل سنتر در هر جایی قابل دسترسی است حتی در لاک‌اسکرین. البته کاربر در صورت تمایل می‌تواند تغییراتی در این حالت ایجاد نماید.

AirDrop :

این سرویس اولین بار در OS X Mountain Lion معرفی شد. AirDrop به شما امکان‌ می‌دهد که فایل‌های مختلف را با افرادی که در اطراف شما هستند به اشتراک بگذارید. تا چند ماه پیش انتقال اطلاعات بین iOS و OS X به کمک ایردراپ مقدور نبود اما اپل با انتشار ماوریکس، نسخه جدید OS X، این مشکل را مرتفع نموده است.

بازطراحی اپلیکیشن‌ها و عرضه رایگان مجموعه iWork:

اپل در iOS 7 همگام با ظاهر تازه، هسته تمام اپلیکیشن‌های خود را دوباره طراحی نموده و آن‌ها را به صورت تخت در آورده است. با وجود این، Note و Reminder تا حدودی شبیه به کاغذ طراحی شده‌اند. با اینکه طرح‌بندی اپلیکیشن‌ها همانند گذشته است، اما اپل یک جسچر جدید به آن‌ها اضافه نموده است. کشیدن انگشتان از سمت چپ صفحه به سمت راست همانند کلید Back عمل می‌کند. این جسچر در اپلیکیشن‌هایی نظیر سافاری کاربردی و مؤثرتر است.

کمپانی با انتشار iOS 7 گام دیگری در جهت محبوب‌تر و کاربردی‌تر کردن سیستم‌عامل موبایلی خود برداشت. اپلیکیشن‌هایی مانند Pages و Numbers و iMove و غیره که تا مدتی پیش ۹.۹۹ دلار قیمت داشتند، حالا برایiOS رایگان هستند. به دنبال این حرکت به جز GarageBand تمام اپلیکیشن‌های اپل، رایگان شدند. رویکرد جدید اپل شامل مجموعه iLife بر روی مک هم می‌شود و در حال حاضر تنها نسخه مک iWork غیررایگان است.

اپلیکیشن‌ آب‌وهوا( weather ) ؛

طرح اپلیکیشن آب‌و‌هوای جدید iOS، به طور کاملاً مشهودی از اپلیکیشن زیبای آب‌و‌هوای یاهو، الهام گرفته شده است. اپلیکیشنی با انیمیشن‌های جذاب در پس‌زمینه که با توجه به ساعات مختلف در روز و وضعیت‌ آب‌و‌هوایی فعلی تغییر می‌کرد.اپلیکیشن آب‌وهوای iOS 7، فوق‌العاده‌تر شده و از ظاهر چشم‌گیری برخوردار است. با این حال آیکون اپلیکیشن با توجه به وضعیت آب‌و‌هوایی تغییر نکرده و همیشه آفتابی است. اما ویجت‌ها، که یکی از ویژگی‌های استاندارد در اندروید و شاید ویندوزفون محسوب می‌شوند، همچنان در iOS 7 وجود ندارند و همین مسأله بسیاری را ناامید نمود.

البته اپل امیدواری‌هایی نیز داده است. تعدادی از آیکون‌های استاتیک صفحه‌اصلی، با معرفی iOS 7، انیمیشنی و دینامیک شدند. مشابه اپلیکیشن تقویم، آیکون اپلیکیشن ساعت، از این پس، زمان دقیق را نمایش می‌دهد. اما سایر آیکون‌ها همچنان استاتیک مانده‌اند.ویجت آب‌و‌هوا در بخش نوتیفیکیشن‌سنتر نیز که برای نمایش آب‌و‌هوای روزهای آینده به کار می‌رفت، به چند خط متن در بخش «Today» محدود شده‌ است.

iTunes Radio :

آیتونز رادیو، پاسخ اپل به Spotify و Rdio بود. اما تنها در همین مورد خلاصه نمی‌شد. آیتونز رادیو، در حقیقت یک سرویس استریمینگ محسوب می‌شود که می‌تواند به مرور زمان منجر به افزایش سود در بخش iTunes Music اپل بشود. در‌واقع اپل برحسب ضرورت، Pandora را بازطراحی نمود. این سرویس به کاربران امکان می‌دهد بنا به خواسته خود به موزیک‌های متفاوتی گوش فرا دهند. با این حال تمرکز اصلی سرویس iTunes Radio، مدیریت ایستگاه‌ها مختلف بر اساس آهنگ‌های خاص، هنرمندان، آلبوم‌ها و ژانرهای مختلف است.

دوربین و تصاویر :

دوربین در iOS 7 دوباره و با یک طرح ساده و مشکی طراحی شده است. اپلیکیشن جدید، شامل ویژگی‌هایی مانند فریم‌بندی مربع تصاویر اینستاگرام و مجموعه‌ای از فیلتر‌ها می‌باشد. نسخه جدید اپلیکیشن سریعتر بوده و حرکت شاتر دوربین در آن غیرقابل مشاهده است. در آیفون 5S که از سنسور دوربین بهتر و جدیدتری نسبت به نسل‌های پیشین بهره می‌برد، نرم‌افزار دوربین به صورت خودکار وضعیت نور محیط را تشخیص داده و در صورت نیاز، در هنگام ثبت عکس از فلاش‌های جدید dual-LED استفاده می‌کند.آیفون 5S، علاوه بر برخورداری از ثبات و Exposureبهتر، دارای حالت عکس‌برداری پشت سرهم با سرعت ۱۰ فریم در ثانیه و تصویربرداری آهسته (Slow Motion)با سرعت ۱۲۰ فریم در ثانیه با کیفیت 720p نیز می باشد.

اپلیکیشن Photos نیز تصاویر کاربر را بر اساس آنچه اپل مجموعه‌ها و لحظه‌ها (Collections and Moments) می‌نامند، مرتب می‌کند. در مرحله اول Collections وجود دارند و در هر مجموعه، لیستی ازMoment‌ها قرار می‌گیرند.برای مثال، تصاویر سفری یک روزه به ونیز، به صورت خودکار در مجموعه‌ای جدا قرارمی‌گیرند. عنوان هر مجموعه از تصاویر هم برابر موقعیت و زمان بازدید خواهد بود.اینگونه مجموعه‌بندی به صورت پیش‌فرض جایگزین Camera Roll می‌شود که از iOS 7 از طریق تب Album قابل دسترسی است. با وجود بهبودهای صورت گرفته، ساختار و طرح‌بندی اپلیکیشن Photos، نسبت به گذشته کمی گیج‌کننده‌تر شده و اپل هم از توضیح و آموزش آن امتناع کرده است.

چند وظیفگی ( Multitasking ) :

چند وظیفگی چه در زمینه رابط‌کاربری و چه در زمینه اجرا به طور چشمگیری در iOS 7، بهبود یافته است. از این پس با دابل‌کلیک بر روی کلید فیزیکی Home، برخلاف آنچه در WebOS یا ویندوزفون وجود دارد، با پیش‌نمایشی تمام صفحه از تمامی اپلیکیشن‌های در حال اجرا روبرو خواهیم شد.با این حال، همچنان مدیریت تمام اپلیکیشن‌ها درiOS به صورت خودکار انجام می‌شود و شما قادرید با کشیدن چندین اپلیکیشن‌ به بالای صفحه‌نمایش (Swipe Away)، همه آن‌ها را ببندید. نکته جالب درباره مالتی‌تسکینگ، دو اتفاقی است که در پس‌زمینه رخ می‌دهند:

نخست اینکه از این پس اپلیکیشن‌ها می‌توانند بر اساس اعلام نوتیفیکیشن‌ها شروع به دانلود داده‌ها نمایند. به این معنی که اگر کاربری یک ایمیل یا پیام دریافت نمود، اپلیکیشن‌های مرتبط با آن اطلاعات خود را دانلود می‌کنند.

اتفاق دوم، مسأله‌ای است که می‌تواند منجر به افزایش فوق‌العاده عمر باتری شود: وضعیت دانلودهای چندگانه اپلیکیشن‌ها. از این پس، iOS بدون دریافت مجوز از کاربر، هیچ چیزی دانلود ننموده و تا زمان مناسب و مورد تأیید کاربر منتظر می‌ماند. این مسأله، باعث می‌شود که iOS تمام اطلاعات مربوط به دانلود اپلیکیشن‌ها را در یک گروه و به صورت مشترک نگهداری نماید و زمانی که شما وضعیت اینترنت خود را مناسب تشخیص بدهید، این اطلاعات در دستگاه شما حفظ می‌شوند.

بروز رسانی‌های خودکار :

با معرفی iOS 7، روزهای ورود به App Store و انتخاب گزینه Update All به پایان رسید. حالا سیستم‌عامل جدید، گزینه‌ جدید در اختیار کاربر قرار می‌دهد که با انتخاب آن، iOS بدون سؤال پرسیدن، شروع به دانلود خواهد کرد. تقریباً شبیه به همان چیزی که رقبا پیشتر انجام داده‌اند. این ویژگی یک تیغ‌ دولبه محسوب می‌شود. بروز رسانی خودکار این اطمینان را فراهم می‌کند که همه کاربران از آخرین نسخه اپلیکیشن‌ها استفاده می‌کنند ولی کاربران از بروز رسانی اپلیکیشن‌های آلوده و دارای باگ هم در امان نیستند، حتی اگر گزارش‌های زیادی در این زمینه وجود داشته باشد.

Touch ID :

معرفی یک سنسور بیومتریک در iPhone 5S، نتیجه ورود یک ویژگی جدید در زمینه امنیت اطلاعات بود: Touch ID. این ویژگی به کاربر امکان می‌دهد که به کمک اثر انگشت خود، قفل دستگاه را باز نموده و بدون نیاز به وارد نمودن کلمه‌عبور اپل‌ آی‌دی، اقدام به خریداری اپلیکیشن‌ها از فروشگاه اپل کند.

تاچ آی‌دی، در حال حاضر محدود به تعدادی کمی کارکرد است و اپل هم هنوز در مورد تمایل خود برای اجازه دسترسی توسعه‌دهندگان به این ویژگی صحبت ننموده است

3-2 مقایسه سیستم عامل iOS با سیستم عامل Android :

• همانطور که احتمالا می دانید، گوشی های آیفون بر اساس سیستم عامل iOS شرکت اپل ساخته شده اند. شرکت اپل، در مورد سیستم عامل خود بسیار حساس است. سیستم عامل iOS یک سیستم کاملا محصور شده است. زیرا اپل از اینکه کسی تغییری در سیستم عاملش ایجاد کند چندان خوشش نمی آید !اما از آن طرف، سیستم عاملAndroid که از هسته لینوکس شکل گرفته است، یک سیستم عامل کاملا باز و Open Source است. برنامه نویسان به راحتی به سورس کد های اندروید دسترسی دارند و می توانند آزادانه برنامه های دلخواه خود را بنویسند. به همین دلیل هم هست که به محض ارائه نسخه جدیدی از اندروید، در عرض چند هفته صدها برنامه و بازی جالب برای آن طراحی می شود.

 

• یکی از چیزهایی که در گوشی های آیفون به عنوان یک مزیت کاملا به چشم می آید، هماهنگی کامل سخت افزار و نرم افزار آن است. دلیل این امر هم روشن است. چون سیستم عامل نصب شده روی آن، دقیقا برای همین سخت افزار طراحی شده است. تنها یک گوشی و تنها یک سیستم عامل، همه چیز با هم هماهنگی خواهد داشت. اصلا این از اهداف اپل است.اما از آن طرف، گوشی های اندرویدی را در نظر بگیرید. ده ها مدل گوشی، ساخته ی شرکت های مختلف (مثل سونی اریکسون، HTC ، سامسونگ و ...) با سیستم عامل هایی که توسط برنامه نویسان مختلف در گوشه و کنار دنیا توسعه پیدا می کند. قطعا ناهماهنگی سخت افزار و نرم افزار در گوشی های Android قابل انکار نیست.

 

• در مقایسه نرم افزار و بازی های رایگان، اندروید یک سر و گردن بالاتر است. تنها با یک جستجوی ساده، می توانید انواع بازی ها و برنامه های کاملا رایگان برای گوشی اندرویدی خود پیدا کنید. در حالی که تعداد بازی ها و برنامه های رایگان آیفون بسیار کم است. (منظور از رایگان، برنامه هایی هستند که از طرف تولید کننده به عنوان برنامه رایگان معرفی و ارائه می شود. و نه برنامه های قفل شکسته ای که شما به صورت رایگان دانلود می‌کنید!)

 

• در گوشی های آیفون، باز هم به دلیل حساسیتی که اپل دارد، دسترسی به منابع سیستم و فایل های سیستمی موجود در گوشی به راحتی امکان پذیر نیست. در حالت عادی شما نمی توانید هیچ کدام از فولدر ها و فایل های سیستم عامل iOS گوشی را ببینید. شاید به همین دلیل هم هست که بسیاری افراد ترجیح می‌دهند گوشی آیفون خود را جیلبرک کنند تا راحت تر به محتوای آن دسترسی داشته باشند. برعکس این، در گوشی های اندرویدی همه چیز تحت کنترل شماست. البته اینکه همه چیز در دسترس باشد، همیشه هم مزیت نیست ! در گوشی های آیفون به دلیل محدود بودن دسترسی های کاربر، میزان هنگ کردن گوشی بسیار کم و نزدیک به صفر است.

 

 

فصل سوم

 

( جمع بندی )

 

1-3 نتیجه گیری :

iOS سیستم عاملی است که با پایبندی به اصول و سیاق همیشگی اپل سعی دارد کاربر را با یک دیدگاه شفاف و مشخص آشنا کند. استفاده از این سیستم عامل ساده است و کاربر با یک چشم به هم زدن با کارکردن با آن آشنا می شود .حجم زیاد برنامه های موجود در این پلتفرم آن را از رقبا جدا می سازد و این موضوع درباره محتوای ویدئویی و صوتی نیز صدق می کند.

برای سفارشی سازی سیستم عامل امکانات زیادی وجود ندارد و نصب برنامه یا حتی انتقال موسیقی و فیلم باید با روش از پیش تعیین شده اپل انجام شوند در عین حال مزایای سرویس های موسیقی نماهنگ و فیلم آی تونز به عنوان محتوایی که بخش عمده ایی از سرگرمی دیجیتال کاربران را تشکیل می دهد در کنار ویژگی هایی مانند iMassage و مهم تر از همه این ها سرویس خدمات ابری مکملی به نام iCloud دل کندن از دنیای iOS را سخت تر خواهد کرد .

پیشرفت‌های iOS، نویدبخش معرفی ویژگی‌هایی است که وجود آن‌ها در آینده اجتناب‌ناپذیر است.

 

2-3 پیشنهادات :

اگر به دنبال سیستم عامل و تبلتی برای کارهای روزمره مانند وبگردی و بازی و خرید و گوش دادن به موسیقی و خرید یا اجاره و تماشای فیلم و یادداشت برداری و خواندن کتاب هستید ، iOS و آی پد گزینه مناسبی برای شما خواهد بود حتی برنامه های موجود این سیستم عامل و تبلت را در کارهای اداری تجاری و بسیاری از کارهای تخصصی کارآمد می سازد بنابر این اگر تبلت خود را بخصوص برای کارهای اداری و تجاری لازم دارید iOS باز هم می تواند گزینه مناسبی باشد از طرفی اگر جز دسته خوره ها ( یا به قول معروف S*Geek ) هستید و دوست دارید که همه جای سیستم خود را دست کاری کنید و برنامه ها را به روش خود نصب کنید لازم است بدانید که در iOS باید در محدوده های تعیین شده حرکت کنید و چارچوب ها مشخص هستند .

در مقابل آنچه اپل پیش روی علاقمندان خود قرار داده، ویندوزفون مسیری دیگری برای به‌کارگیری تلفن‌همراه نشان داده و اندروید 4 نیز تجربه کاربری فوق‌العاده‌ای از بهره‌مندی از امکانات و ویجت‌ها به کاربر هدیه کرده‌است. این‌ها همه نشان از نوآوری بهتر و موفق‌تر رقبا در زمینه رابط‌کاربری هستند و اندک‌اندک در حال رسیدن به مرحله‌ای هستیم که در آن iOS حداقل از نظر ظاهری، یک سیستم‌عامل قدیمی محسوب می‌شود.

البته باز هم انتخاب سیستم عامل قضیه ایی سلیقه ایی است و هر شخصی متناظر با نیازها و علایقش سیستم عامل مورد نیازش را انتخاب می کند .